Psalm 55 vers 5-6:
“Mijn hart beeft in mijn binnenste, dodelijke schrik heeft mij overvallen. Vrees en beven komen over mij, huiver bedekt mij.”
Soms bevinden wij ons in een gebroken toestand, niet omdat wij gezondigd hebben, maar omdat anderen tegen ons gezondigd hebben. Dat kan een ouder zijn, een kind, een broer of een zus. Het kan iemand zijn tegen wie we ooit opkeken of voor wie we veel waardering hadden, maar er is iets gebeurd waardoor hij of zij ons diep heeft gekwetst. Vaak zijn mensen zelf gebroken, en verbergen ze dat goed totdat ze anderen kwetsen. Het feit is dat gekwetste mensen andere mensen pijn doen!
David heeft hier iets van ervaren in Psalm 55 vers 13-15. Hij schrijft: “Immers, het is geen vijand die mij hoont, anders zou ik het verdragen hebben; het is niet mijn hater die zich tegen mij verheft, anders zou ik mij voor hem verborgen hebben. Maar u bent het, o sterveling, als mijn gelijke, mijn leidsman en mijn bekende. Wij die zeer aangenaam en vertrouwelijk met elkaar omgingen, wij wandelden in gezelschap van velen naar Gods huis!
Wat moeten wij doen als we door een ander gebroken zijn? Wat deed David? “Ik echter, ik zal tot God roepen en de HEERE zal mij verlossen. ’s Avonds, en ’s morgens, en ’s middags zal ik klagen en kermen, en Hij zal mijn stem horen. Hij heeft mijn ziel in vrede verlost van de strijd tegen mij, want met velen waren zij tegen mij” (Ps. 55:17-19). Welk advies zou David geven aan iemand die gebroken is vanwege een ander. In deze hele Psalm laat hij degenen die hem pijn hebben gedaan over aan de Heer, maar wat zou hij jou willen laten doen als je pijn hebt? “Werp uw zorg op de HEERE, en Híj zal u onderhouden; Hij zal voor eeuwig niet toelaten dat de rechtvaardige wankelt” (Ps. 55:23).
Deze bijzondere psalm spreekt niet alleen over de ervaringen van David, maar het is profetisch over het verraad van de Heer Jezus door Judas, een van Zijn eigen discipelen! Het spreekt enigszins over de tol van de eenzaamheid die onze Heer ervoer.
We sometimes sing:
“Alone — in the hall of decision, His judgment was taken away: Alone — on the cross of derision, Of darkness, distress and dismay. Alone — apprehended and taken, while lovers forsook Him and fled. Alone — and completely forsaken, God’s judgment was poured on His head. And yet ’twas for us He endured it; Alone in perfection was He: Our blessing — He only secured it, by dying alone on the tree.”
Vertaald in het Nederlands:
We zingen soms: “Alleen – in de hal van de beslissing, Zijn oordeel werd weggenomen: Alleen – aan het kruis van spot, van duisternis, angst en ontzetting. Alleen – gevangen en meegenomen, terwijl geliefden Hem verlieten en vluchtten. Alleen – en volledig verlaten, Gods oordeel werd op Zijn hoofd uitgegoten. En toch ’t was voor ons dat Hij het verdroeg; alleen in volmaaktheid was Hij: Onze zegen – Hij verzekerde het alleen, door alleen te sterven aan het kruishout.” Hij kent en begrijpt uw gebrokenheid!
Tim Hadley Sr.
Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW