Psalm 31 vers 13:
“Vergeten ben ik, als een dode, verdwenen uit het hart; ik ben geworden als een gebroken kruik.”
Wijlen Vance Havner zei ooit: <<God gebruikt gebroken dingen. Er is gebroken grond nodig om een gewas voort te brengen, gebroken wolken om regen te geven, gebroken graan om brood te geven, gebroken brood om kracht te geven. Het is de gebroken albasten doos die parfum voortbrengt. Het is Petrus, bitter huilend, die terugkeert naar grotere kracht dan ooit.>>
Pas toen de natuurlijke kracht van Jakob werd gebroken, toen zijn heup werd ontwricht in die worstelpartij, kwam hij op het punt waar God hem op een krachtige manier kon zegenen (zie Gen 32:24-32). Pas toen de 300 soldaten van Gideon de kruiken in hun handen braken, die de gebrokenheid in hun leven symboliseerden, kon het verborgen licht van de fakkels schijnen en de vijand verslaan (zie Richt. 7:15-25). Pas toen de arme weduwe de sluiting van haar enige overgebleven kruik met olie verbrak en begon te gieten, vermenigvuldigde God het op wonderbaarlijke wijze om haar schulden te betalen en in haar behoeften te voorzien (1 Kon. 17:10-16). Pas toen Maria haar mooie albasten kruikje met balsem brak en daarmee het nut en de waarde ervan vernietigde, vulde de heerlijke geur het huis en werd Jezus geëerd (zie Joh. 12:3-6). In feite was het pas toen Jezus de vijf broden nam en ze brak, dat het brood werd vermenigvuldigd om de 5000 te voeden (Matth. 14:13-21).
Juist door het breken van de broden gebeurde het wonder. Er gebeurt iets wonderbaarlijks “in” de gebrokenheid, en daarom liet het Brood van het Leven, de Heer Jezus, Zijn lichaam voor ons breken. In gedachten houdend, dat geen bot in Zijn lichaam werd gebroken (Joh. 19:36, Ps. 34:20). Maar toen Hij het avondmaal instelde, nam Hij brood en zei: “Dit is Mijn lichaam, dat voor u is; doet dit tot Mijn gedachtenis” (1 Kor. 11:24). Sprekend over Zijn dood sprak de Heer Jezus over Zichzelf als een graankorrel die begraven en gebroken wordt in de aarde, pas dan ontkiemt zijn binnenste en brengt honderden andere zaden en pitten voort (Joh. 12:24). De Heer beschrijft verder, dat ook wij op een soortgelijke manier gebroken moeten worden, willen wij ware volgelingen van Christus zijn!
God gebruikt gebroken dingen. Hij kan ons het best gebruiken als we buigzaam zijn in Zijn handen, zodat de Meester-pottenbakker het vat kan kneden en vormen zoals het Hem goeddunkt (Jer. 18:4).
Zijn wij in staat om te zeggen met Thomas Toke die schreef: <<Oh, breek mijn hart; breek het, zegevierende God. Dat de eeuwige Bron van het leven mag stromen. Oh, breek mijn hart; maar breek het als een veld, dat geploegd en gebroken wordt voor de oogstopbrengst.>>
Tim Hadley Sr.
Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW