“Zie, er was een man, genaamd Zacheüs; en hij was een oppertollenaar en was rijk. En hij trachtte Jezus te zien, Wie Hij wel was, en hij kon het niet vanwege de menigte, omdat hij klein van gestalte was. En hij liep snel vooruit en klom in een moerbeivijgenboom om Hem te zien; want Hij zou daar langs komen. En toen Jezus bij die plaats kwam, keek Hij naar boven en zei tot hem: Zacheüs, kom vlug naar beneden, want vandaag moet Ik in uw huis verblijven. En hij kwam vlug naar beneden en ontving Hem met blijdschap. En allen die het zagen, mopperden en zeiden: Bij een zondig man is Hij naar binnen gegaan om er Zijn intrek te nemen” (Luk. 19:2-7).
De gewoonte van gastvrijheid (deel 7)
Dit is een wonderbaarlijk verhaal van genade en verlossing! Maar het is ook een verhaal van gastvrijheid. Als we de evangeliën doorlezen, lezen we vaak hoe de Heer Jezus Zichzelf uitnodigde in de huizen van degenen met wie Hij in contact kwam. Hij ging naar hun huizen en bracht tijd met hen door, en vaak werd de gast de gastheer. Ik bedoel niet dat wij iemands huis binnengaan en het overnemen, wij zijn de Meester niet, maar ik stel voor dat wij leren van Zijn voorbeeld. Hij at met zondaars tijdens zijn aardse bediening. Hij ontving kinderen die door anderen werden weggeduwd. Hij leerde ons om armen en behoeftigen uit te nodigen op onze bijeenkomsten. Hij maakte ontbijt klaar voor Zijn ontmoedigde discipelen, waaronder één die Hem verloochende. Na Zijn opstanding at Hij met de twee op de weg naar Emmaüs. Hij beloofde dat Hij wegging om ons een plaats te bereiden. Alles wat Hij deed was uit een hart van liefde en barmhartigheid.
De Heer Jezus had geen fysiek huis, maar Hij nodigt ons uit om Hem te volgen en zelfs bij Hem thuis te zijn (Joh. 15:4). Hij biedt de beschutting van Zijn vleugels om onze toevlucht te zijn (Ps. 91:4). Hij voedt ons zonder voedsel (Joh. 6:35). Hij verfrist ons zonder water (Joh. 7:37-38). Zijn Woord wordt onze voeding (Matth. 4:4). Hij is het manna in onze woestijn (Joh. 6:30-33). Hij heeft geen tafel, maar Hij heeft wel een feestmaal voor ons gereed gemaakt (Ps. 23:5). Hij roept ons op tot vriendschap (Joh 15:15). Hij bekleedt ons met gewaden van gerechtigheid (Jes. 61:10). Hij verwelkomde ons graag voordat we Hem zelfs maar zochten (1 Joh. 4:19). Hij omarmde ons toen we vuil en onderdrukt en onverdienstelijk waren (Rom. 5:8-11). Hij is de Samaritaan die niet voorbijgaat, die voor ons onderdak vindt in de warme herbergen langs de weg (Luk. 10:25-37). Hij wacht op ons, ook als wij vergeten op Hem te wachten (Jes. 30:18). Hij nodigt ieder van ons uit om tot Hem te komen (Matth. 11:28). Hij wil de “gastheer” zijn in de levens van iedear van ons!
Tim Hadley Sr.
Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW