1 Timotheüs 5 vers 9-10:
“Laat een weduwe worden ingeschreven als zij niet minder dan zestig jaar oud is, de vrouw van één man is [geweest en] getuigenis heeft door haar goede werken: als zij kinderen opgevoed, als zij gastvrijheid bewezen, als zij [de] voeten van heiligen heeft gewassen, als zij aan verdrukten hulp verleend, als zij zich op alle goed werk toegelegd heeft.”
De gewoonte van gastvrijheid (deel zestien)
Uit de instructies van Paulus aan Timotheüs blijkt dat de weduwen boven de zestig door de plaatselijke gemeente moesten worden verzorgd. Maar er waren verschillende vereisten die bij dit voorrecht hoorden. Zij moest de vrouw van één man zijn en haar vriendelijkheid onder de heiligen moest goed bekend staan. Zij moest een trouwe moeder zijn en iemand die gastvrijheid had getoond aan vreemden en aan de heiligen. Zij moest iemand zijn die zich ijverig inzette voor gastvrijheid door goede werken te laten zien.
Dit is een geweldige passage voor onze lieve zusters, het herinnert hen eraan dat het niet alleen om de gave van de broeder gaat. Hier zien we duidelijk, dat christelijke vrouwen kunnen uitblinken in gaven voor gastvrijheid en dat zij voor de Heer verantwoordelijk zijn om die trouw te gebruiken.
Als een zuster haar gaven gebruikt voor gastvrijheid, is dat niet voor de show of enige vorm van persoonlijk aanzien. Onze twee verzen leren ons duidelijk, dat gastvrijheid ten goede komt aan degenen aan wie het wordt getoond. Het is belangrijk in gedachten te houden, dat het niet gaat om het imago of wat anderen van u denken, maar om wat u van anderen vindt en hoe u de liefde van Christus aan hen toont. Gastvrijheid gaat niet over entertainment; het gaat over samen het leven aan te gaan. Het maakt niet uit of uw huis niet brandschoon is, het eindresultaat van gastvrijheid is de zorg voor en het herstel van mensen in nood.
In 1 Thessalonika 2 vers 8 staat een geweldig vers om in elk huis in praktijk te brengen: “Zó wilden wij, in onze grote genegenheid voor u, u niet alleen graag het evangelie van God, maar ook onze eigen levens meedelen, omdat u ons lief geworden was.”
Mensen geven er echt niet om hoe groot uw huis is of hoe perfect het vlees gebraden is, maar wel om de oprechte liefde van Christus, gedeeld vanuit een hart dat voor hen zorgt! Het doel van mensen uitnodigen is om relaties op te bouwen, niet alleen om te eten. De gemeenschap mag dan wel gepaard gaan met eten, maar ze vloeit voort uit een hart waarin Christus centraal staat en dat een kanaal is voor Zijn liefde!
Tim Hadley Sr.
Geplaatst in: Christendom, Evangelie
© Frisse Wateren, FW