20 jaar geleden

Evangelisatie in de vakantie

Misschien schrik je een beetje van de titel. Ik hoop het eigenlijk van niet. Hoe dan ook, haak nu niet af en lees verder. Dit artikel roept je niet op om “te imiteren” maar wordt nu voornamelijk gepubliceerd om je impulsen te geven, ideeÃ«n misschien om ook iets voor je Heer en Heiland te doen tijdens je vakantie. In dit nummer vind je nog een artikel over ‘vakantie’. Graag verwijs ik hier ook daar naar. De titel ervan is: “Zonneschijn en vakantietijd”. De gebeurtenis rond Volkert F. van SC Freiburg, welke in onderstaand artikel vermeld wordt, speelde zich af ongeveer rond de jaren 2000/2001. Daar moet men bij het lezen natuurlijk wel rekening mee houden. Dit artikel werd in mei 2002 gepubliceerd in “Folge mir nach”. Iets uit de inhoud: Heb je al eens bij jezelf gedacht, je vakantie ook met zending of evangelisatie te vullen? Misschien voer je aan, dat je eindelijk eens geen stress wilt hebben, je eindelijk eens ontspannen en uitrusten wilt. De Heer Jezus heeft dat zeker ook bedoeld, toen Hij tegen Zijn discipelen zei: “Komt uzelf [met Mij] afzonderlijk naar een woeste plaats en rust wat” (Markus 6:31). Maar blijft er dan geen tijd meer voor zending of evangelisatie over? Je bent geen evangelist? “Doe het werk van een evangelist” (2 Timotheüs 4:5)! De mensen die de boodschap van het verlossingswerk van de Heer Jezus niet horen en niet aannemen, gaan eeuwig verloren (Romeinen 10:17; Johannes 3:16; 2 Thessalonica 1:8-9). Nog een vraag: Weet jij wat “brievenbus-jogging” is? Wil je dat weten, lees dan verder. Frisse Wateren – rm

Vakantie – Binnenkort begint het weer, drie weken naar de bergen of naar de zee! Heb je aan alles gedacht, al het belangrijke ingepakt?
Heb je al eens bij jezelf erover nagedacht, om je vakantie ook met zending of evangelisatie te vullen?
Misschien voer je aan, dat je eindelijk eens geen stress wilt hebben, je eindelijk eens ontspannen en uitrusten wilt. De Heer Jezus heeft dat zeker ook bedoeld, toen Hij tegen Zijn discipelen zei: “Komt uzelf [met Mij] afzonderlijk naar een woeste plaats en rust wat” (Markus 6:31). Maar blijft er dan geen tijd meer voor zending of evangelisatie over? Je bent geen evangelist? “Doe het werk van een evangelist” (2 Timotheüs 4:5)! De mensen die de boodschap van het verlossingswerk van de Heer Jezus niet horen en niet aannemen, gaan eeuwig verloren (Romeinen 10:17; Johannes 3:16; 2 Thessalonica 1:8-9). Raakt dit feit jou en mij? Dringt ons de liefde van Christus (2 Korinthe 5:14)? Overreden wij de mensen (2 Korinthe 5:11)?
Juist tijdens de vakantie vindt men veel mensen, die de tijd nemen om na te denken en bereidwilliger literatuur aannemen, dan wanneer ze thuis zijn.

Overwegingen vooraf

Voor men op vakantie gaat, zou men moeten overwegen, wie men bijvoorbeeld aan de Noordzee met geschriften bereiken kan. Traktaten en brochures voor kinderen en volwassenen over het thema water, vakantie aan zee of traktaten over bijzondere gebeurtenissen, die juist actueel zijn, kan men door verschillende evangelisatie- en zendingsorganisaties zich laten bezorgen of naar het vakantieadres laten sturen, waardoor de reisbagage ontlast wordt.
Enkele boeken met evangelische inhoud zou men erbij moeten hebben, die na gesprekken verder gegeven kunnen worden. In het hotel, het pension of de vakantieplek waar men verblijft, kan men boeken in een boekenrek met uitleenboeken plaatsen (in het geval natuurlijk waar dit aanwezig en geoorloofd is).
Ook kan het zeer nuttig zijn Nieuwe Testamenten in hotels of pensions tot kosteloze uitstalling aan te bieden.

Avontuur – God verhoort gebeden

Toen ik enkele jaren geleden nog actief sport bedreef, leerde ik de tafeltennis-trainer uit een naburige plaats uit de omgeving Hannover kennen. Hij was geen Christen, maar ergens toch wel een bijzonder mens. Nadat ik de actieve sport opgaf (Prediker 4:4 werd me in dit verband duidelijk), hoorde men enkele jaren later in de media veel van mijn bekende, – weliswaar toen als voetbaltrainer van een succesvol Zuid-Duits voetbalelftal uit de eredivisie in Freiburg. Vanaf deze tijd bad ik voor hem, dat ik hem zou ontmoeten om hem een evangelisch boek te kunnen schenken.
Maar hoe moest dat gaan? Weer gingen twee tot drie jaren voorbij. Wij waren als gezin op het Noorzee-eiland Langeoog op vakantie. Op een plakkaat werd voor een vriendschappelijk duel van de vereniging van het eiland tegen de mij bekende eredivisieclub propaganda gemaakt. Bij navraag kwam naar voren, dat de voetballers direct in het hotel naast ons onderkomen hun verblijf hadden. Wij zochten het hotel op en vonden de trainer bij de hotelingang. Er ontstond een gesprek. Hij herinnerde zich de vroegere tijd en ook daaraan, dat ik wegens mijn geloof gestopt was, actief sport te bedrijven. Het evangelisch boek, dat ik hem bij het afscheid schonk, nam hij graag aan. Verder bad ik voor hem, dat hij tot geloof zou komen en God een hernieuwde ontmoeting zou willen geven.
Afgelopen jaar was ik weer met mijn gezin op het eiland op vakantie. Ongeveer dezelfde tijd als voor vijf jaren. Dit maal informeerde ik in het hotel, in welke periode het elftal hun trainingskamp daar had. Het was ten tijde, dat wij daar ook zouden zijn. Ditmaal nam ik ‘gericht’ een evangelisch boek voor de trainer en de spelers mee, waarin hij en de vereniging genoemd werden. Tijdens de vakantie ontstond er een kort gesprek met de trainer. In het boek legde ik een brief, waarin op de noodzakelijkheid van een persoonlijke verhouding met Jezus Christus gewezen werd. Ook enkele spelers kregen dit boek. Alstublieft, bid dat Volker F. van SC Freiburg en enkele spelers tot geloof mogen komen [of dit inmiddels ook is gebeurd, is niet bekend; het gaat hier natuurlijk om het idee en om het gebruik maken van de mogelijkheden – vertaler FW].

Men moet vissen, waar vis is

Eveneens in het afgelopen jaar, ten tijde van onze Noordzee-vakantie, speelde een Duitse topploeg enkele vriendschappelijke wedstrijden in Noord-Duitsland. Eén wedstrijd vond in de buurt van ons vakantieadres plaats. Twee bekende spelers van het elftal belijden Christen te zijn. Zij hebben daarvan in een traktaat duidelijk getuigd. Van deze traktaten liet ik een groot aantal op ons vakantieadres bezorgen, om ze bij de sportvereniging uit te delen. Meer dan 10.000 bezoekers kwamen naar de wedstrijd. In dit verband zei eens iemand: “Men moet vissen, waar vis is”. De “lokazen” werden mij bijna uit de handen gerist. In korte tijd waren alle traktaten verdeeld. De plaatselijke pers publiceerde een positief berichtje over de uitdeel-actie. Alstublieft, bid dat vrucht voor de Heer ontstaat.

Dat herinnert aan een schildering uit de opwekkingstijd. Broeder Darby beschrijft een soortgelijke situatie: “… de broeders waren in de ruwste omstandigheden bezig met het evangeliseren, op jaarmarkten, beurzen, paardenrennen, roeiwedstrijden en overal onder de vrije hemel. De samenkomsten groeiden, …” [geciteerd in “Tue das Werk eines Evangelisten”, CSV Hückeswagen 1984, bladzijde 21 en 22].
Wat zou het voor een zegen zijn, wanneer de Heer zoiets vandaag hier en daar werken zou willen werken?
Weet jij in jouw omgeving van (sport) – (grote) evenementen waar het geschikt is om traktaten, brochures of kleine boeken uit te delen? Laat je door de Heer mogelijkheden tonen. Eén ding moet echter altijd bedacht worden: Kloppen de motieven? Bezoek jij het evenement omdat het jezelf interesseert – of wil je werkelijk mensen met het evangelie bereiken? Het laatste zal de uitslag geven – is dat werkelijk het motief? Of gebruik jij je vrijheid, hier traktaten te verdelen, alleen als aanleiding voor het vlees (Galaten 5:13)?

Zending voor de huisdeur

Elke zendingsactiviteit begint in de kleinste omgeving, daar waar men je kent. Daar is het vaak het moeilijkst (Markus 5:19). Nauwkeuriger gezegd, binnen het huis, in mijn gezin, in mijn familie. Wanneer je ongelovige ouders hebt, dan begint het getuige-zijn daar en binnen je familiekring! Omdat mijn ouders gelovige Christenen waren, probeerde ik eerst de familiekring en ook de buren van de rest van de familie te bereiken. Eenmaal per maand gooide ik over een langere periode telkens een nieuw traktaat in de brievenbus en in de tehuizen. Omdat ik echter bang was, dat het uit zou kunnen komen, dat ik de geschriften verdeelde (“men zou immers moeilijkheden kunnen krijgen”, dacht ik) verspreidde ik in het donker de geschriften in de hoop, dat mij niemand zag. Ik dacht aan Gideon, die zich ’s nachts voor de Heer inzette (Richteren 6:27). Later, toen mij iemand in het donker bij het verspreiden gezien had, week de angst. Daarna verspreidde ik de geschriften ook overdag. Het werk ging in de naburige dorpen van huis tot huis verder en enkele brusters hielpen mee.
Ik wil je moed geven te beginnen voor de Heer te arbeiden, ook wanneer je het ’s nachts doen zou!
Naast het verspreiden van geschriften van huis tot huis, sommigen noemen het “brievenbus-jogging”, en naast vele andere evangelisatie-arbeid, wil ik nog graag de literatuurbus-arbeid noemen.

Literatuurbus-arbeid

Bijzonder in de herfst, wanneer vele Christelijke kalenders ter verdeling klaar staan, stellen wij ons met de auto daar op, waar zich veel publiek ophoudt, of zich grotere voetgangersstromen voortbewegen. Daar, waar men op open plaatsen parkeren mag, mag men in het algemeen ook Christelijke literatuur uitdelen. Het is aan te bevelen om een ‘bus’ of een ‘combi’ te gebruiken, om eenvoudig en snel meerdere geschriften mee te kunnen nemen om te verspreiden. Bij dit soort van verspreiding is men zeer flexibel, omdat geen vergunning van een overheid nodig is (maar wel bij een boekentafel)[de regels hiervoor verschillen per land – FW]. De verdeelplaats kan spontaan, bijvoorbeeld na twee uur, verlaten worden, om in een andere stad op een soortgelijke standplaats verder te arbeiden. Deze verdeelmethode kan men toepassen op plaatsen (of in landen) waar de aanname van geschriften beduidend hoger is dan in sommige andere plaatsen (landen). Zo kan men naar verhouding in korte tijd veel ongelovigen bereiken met de te verdelen lectuur.
Bij het verspreiden gaan wij op passanten af en bieden geschriften of kalenders aan. In het algemeen wachten wij niet tot de mensen naar ons toekomen (Mattheüs 28:19; Handelingen 8:4).! Ook bij dit werk mogen wij ervaren, dat God gebeden verhoort. Meerdere jaren baden wij voor een beoefenaar van lichte atletiek in een plaats in Mecklenburg-Vorpommern, dat wij haar (Katrin K.) bij het verspreiden op straat ontmoeten mochten, om haar geschriften te geven. De plaats doen wij regelmatig aan, om geschriften te verspreiden. Tot onze verrassing kwam zij in de voetgangerszone ons tegen, en we mochten haar een kalender schenken.

Bijzonder evangelisatie-mogelijkheden die God plotseling schenkt

Daarbij denk ik aan het spoorwegongeluk van Eschede 1998, dat niet ver van ons huis verwijderd plaats vond. Naast herderlijke gesprekken met nabestaanden en vertegenwoordigers van de pers deed zich de mogelijkheid voor een boek met het thema “lijden” met een bon voor meer geschriften in alle huishoudens van de plaats te brengen. Daarmee zou geholpen worden het ongeluk beter te verwerken, en er werd op het evangelie gewezen. De post verklaarde zich bereid “als eenmalige sociale actie” alle boeken kosteloos via de postbodes op twee bepaalde dagen te bezorgen.
In een kastje met het opschrift “Neem en lees” werden vanaf het ongeluk tot op vandaag [05-2002] een groot aantal van deze boeken vanaf de plaats van het ongeval en vanaf de gedenkplaatsen meegenomen. Velen zonden de bon op. Aan het eind van het jaar werd het kastje gestolen. Daarna bracht ik er weer een oud kastje heen. Rondom deze actie is toen om het onmisbare gebed gevraagd, dat het kastje niet opnieuw gestolen of boeken vernield zouden worden, wat sporadisch voorkwam.
Nu vinden er niet elke dag zulke ongelukken of rampen plaats. Maar laat je door de Heer tonen, hoe jij een eventuele gebeurtenis voor Hem gebruiken kunt.
Misschien is er de mogelijkheid bij toeristische trekpleisters, kampeerplaatsen of kerkhoven een traktaat-kastje op te stellen, nadat men de benodigde toestemming van de bevoegde overheden of grondeigenaren verkregen heeft.

Slotwoord

Mogelijk denk je na dit artikel: “Hoe moet ik beginnen, daar ik nauwelijks bijbelkennis heb? Als men mij bij het verspreiden van geschriften vragen stelt, wat moet ik antwoorden?” In het begin van mijn arbeid, bijna dertig jaar geleden, had ik ook maar een zeer beperkte bijbelkennis. In de loop van de tijd, in het bijzonder bij de “boekentafel-arbeid”, kwam het ene puzzelstukje bijbelkennis na het andere erbij. Als ik geen toereikend antwoord op een vraag wist, vroeg ik de betreffende persoon de volgende zaterdag weer terug te komen. In de week hiel ik mij dan bezig met die vraag, om op zaterdag een beter antwoord te kunnen geven. Wij kennen maar ten dele (1 Korinthe 13:9). Vandaag is de puzzel nog niet klaar. Vroeger was ik bijzonder terughoudend, eerder schuchter, en wist niet hoe ik mij moest uitdrukken. Maar de wens in het hart mensen met het evangelie te bereiken, opdat zij niet verloren gaan maar eeuwig leven ontvangen, heeft de Heer gezien en heeft veel in mijn leven veranderd. Dat kan Hij ook bij jou doen!
Het kan zijn, dat regelmatige verspreiding van geschriften jou te moeilijk lijkt, je geen kracht bij je ziet, maar dat je desondanks op deze wijze toch voor de Heer een getuige wilt zijn. Dit is de beste voorwaarde om een arbeid voor de Heer te beginnen.
De Heer zei ook tegen de apostel Paulus: “Mijn genade is u genoeg; want de kracht wordt in zwakheid volbracht” (2 Korinthe 12:9). Begin in het klein. Probeer eerst eens helemaal bewust onder gebed elke dag één traktaat uit te delen, of een evangelisatie-gesprek te voeren, of eenvoudig door middel van je levenswandel bewust op de Heer te wijzen. Het zal niet gemakkelijk zijn, maar de Heer zal moed geven en je zegenen. Kun je een broeder bij je in de gemeente aanspreken, die je leiding, raad en hulp zou kunnen geven en met je traktaten verspreidt? Volg de Heer Jezus en doe je dienst nederig (Mattheüs 11:29) en bescheiden voor Hem.
Wees in de kleine dingen trouw. Hij maakt iets daaruit tot Zijn eer (Johannes 6:5-13)!