20 jaar geleden
Een duidelijk motief (3)
Jona in het schip, Petrus bij het vuur en Paulus in Jeruzalem. Wat vinden we bij hen?
Frisse Wateren
7. Jona in het schip (Jona 1:5): Eigenzinningheid
8. Petrus bij het vuur (Lukas 22:55): Angst
9. Paulus in Jeruzalem (Handelingen 21:15): Geestelijke ijver
Hoe eenvoudig kunnen we de valkuilen van deze geliefde heiligen van God, in de omstandigheden waarin zij waren, onderscheiden en het positieve resultaat ervan.
Maar zou het ook niet kunnen zijn dat onze harten aan het droevige feit voorbij gaan dat deze alarmerende motieven – hierboven genoemd – op ons een veel te grote invloed gehad hebben en ook ons op een dwaalspoor hebben gebracht? Wat zijn dit een geweldige vijanden, waartegen wij geen werkelijke bescherming hebben tenzij wij gewapend zijn “met de hele wapenrusting van God”. Als alleen al “het schild van het geloof” iets is gezakt zal satan zijn “brandende pijlen” gebruiken om de overhand te krijgen.
Als we al deze motieven rustig analyseren, zal iedereen zich tegen persoonlijke hoogmoed proberen te keren, dat het enige principe in de mens is dat reageren wil op het listige bedrog van de vijand, die zichzelf door hoogmoed ten val brengt. Maar het is goed dat deze dingen ons zo verbroken hebben, zodat we in staat zijn om de invloed van zulke werkingen in onze harten te onderscheiden en het meedogenloos oordelen.
7) Eigenzinningheid
Jona. Maar toch was dit niet genoeg, er is nog een erger kwaad dat een dienaar van de Heer bedreigt, en het moet niet vergeten worden dat vandaag ieder kind van God een dienaar van God is en bestemd “Hem waardig te dienen met eer en Goddelijk vuur”. Jona schrijft aangaande hemzelf en licht zijn eigen motieven toe, wat een duidelijke aanwijzing schijnt te zijn dat in zijn beoordeling van zulke motieven God in genade zijn ziel herstelt. In plaats van naar Ninevé te gaan toen God hem gezonden had, werd Jona slapend in een schip gevonden, hetgeen een ervaring van intense angst bracht in de buik van een grote vis. De reden voor deze ongehoorzaamheid onthult hij zelf in hoofdstuk 4:1-2. Hij voelde dat wanneer hij ging en Ninevé waarschuwde voor het ontzagwekkende oordeel van God, Ninevé berouw zou hebben en het oordeel van God afgewend zou worden, want hij wist dat God genadig was! Toen dit werkelijk gebeurde was hij erg boos, mogelijk omdat hij voelde dat zijn reputatie als profeet eronder zou lijden; of anders omdat hij liever de heidenen zag omkomen dan behouden!
Kan het zijn dat de motieven van een kind van God zo diep zinken? Droevig, maar het is waar. Opdat ik iets wil zijn, is het mogelijk dat ik het wrede wens en anderen omlaag druk. Bidden we eerlijk voor alle mensen – voor de laagste, de afschuwelijkste? Verheugen we ons in de gedachte dat schuldige zondaars in berouw tot God zich omkeren? Mogen onze harten waarachtig en in liefde bewogen zijn voor zielen, dan zullen we bewaard worden voor deze koud-hartige eigenzinnigheid, dat liever doet wat hij zelf wil dan God te gehoorzamen. Had Jona niet verblijd moeten zijn dat deze prediking door God was gebruikt om een hele stad tot berouw te brengen en het zo tot roepen bracht tot Hem om genade? Maar wanneer we niets weten van een berouwvolle geest bij onszelf, dan zal het berouw bij een ander niet in staat zijn onze harten tot dankbaarheid te bewegen.
8) Angst
Petrus. Evenwel, het geval van Petrus is meer algemeen, want bevonden wij onszelf ook niet vaak in zijn gezelschap als het gaat om zijn droevig falen, toen zijn Meester werd geconfronteerd met het wreedste uur van vervolging door de mens? Hoe sterk verzwakte de vijand dit zo vurig, aanhankelijk volgen van de Heer Jezus? “De angst van een man” dat simpel “een valstrik legt”. Zou het kunnen zijn dat deze man, van nature zo krachtig en zo moedig, zich in alle bochten wringen wil en leugen spreekt toen hij werd geconfronteerd met een vrouw? Helaas, hoe zwak zijn onze harten! Maar waarom zou hij bang zijn? Hij had kort ervoor de Heer verzekert dat hij bereid was met Hem de gevangenis en de dood in te gaan (Lukas 22:33). De Heer Zelf evenwel was nog niet bereid. Hij moest eerst naar de tuin van Gethsémané, waar Hij Zijn ziel uitstortte in een hartverscheurend gebed tot God ter voorbereiding van de diepere doodsangst op het kruis. Petrus verontachtzaamde zo’n voorbereiding en sliep.
Wat een les voor ons! In de dingen van God zal natuurlijke moed falen. Alleen de Goddelijke kracht en genade van God kunnen ons steunen en bewaren voor angst. “Ten dage, als ik zal vrezen, zal ik op U vertrouwen” (Psalm 56:4). “… ik zal vertrouwen en niet vrezen …” (Jesaja 12:2). Het meest opvallende is, dat Jesaja 51:12-13 toont dat angst, niet minder dan het andere kwaad dat we zagen, het product is van pure trots, wat klein dat we toch zo kunnen denken: “Wie zijt gij, dat gij vreest voor de mens, die sterven zal … en voor het mensenkind, [dat] hooi worden zal? En vergeet de HEERE, Die u gemaakt heeft, Die de hemelen heeft uitgebreid, en de aarde gegrond heeft?” Is dit niet een duidelijk en rechtvaardig verwijt van onze angst voor de mens? De resultaten van de angst van Petrus waren uiterst beschamend, maar ook wij zullen niet ontkomen te oogsten aan dat wat we zagen. Maar Goddelijke genade gaf en geeft wonderbaarlijk herstel.
9) Geestelijke ijver
Paulus. Toch kon dit element van angst hoe dan ook geen aansluiting bij Paulus vinden tijdens zijn reis naar Jeruzalem toen de Geest van God hem er openlijk voor had gewaarschuwd. Maar hij was zeker niet op de juiste plaats, hoe stoutmoedig hij ook geweest is; inderdaad, het was een zichzelf opofferende liefde voor zijn eigen volk Israël en een verlangen naar hun redding dat hem bewoog tot een zo krachtig zoeken om hun ogen te richten op het evangelie. Maar het meest ware verlangen kon de leiding van God niet vervangen, Die wist dat Paulus’ getuigenis niet aangenomen zou worden in Jeruzalem.
Dit is een les die in de praktijk niet zo eenvoudig wordt geleerd; een diep vernederende les en nodig voor de meest ernstige dienaren van God. Het feit dat Paulus zo krachtig gebruikt werd door God in de redding van heidenen in andere landen was geen aanwijzing dat hij ook zo in Jeruzalem onder zijn eigen volk, de joden, gebruikt zou worden. Hoe kunnen we ontkomen aan de droevige conclusie dat er enkele elementen van trotse gevoelens waren dat hij deze Joden kon overtuigen, en extra nadat God hem had verteld dat hij dat niet kon? Hoe hebben we het duidelijke Woord van God nodig voor iedere stap! Niet dat geestelijke ijver op zichzelf verkeerd is: dat is het niet; maar als wij daar op vertrouwen, zullen we ervaren dat het ons zal misleiden en wij zullen de gevolgen ervan ondervinden. Voortdurende, consequente gemeenschap met God en onderwerping aan Zijn Woord is onze enige werkelijke bescherming; en al deze dingen, daar is geen twijfel over mogelijk, zal op ons een hoogst positieve invloed hebben.
Dit zijn zeker nog niet alle gevallen van ‘heiligen in verkeerde plaatsen’ die opgetekend zijn in het Woord van God, maar we zouden er goed aan doen na te denken over zulke geschiedenissen als die van Abraham’s afdalen naar Abimélech, de Filistijn; of Simson’s vele compromissen met de Filistijnen; of Elimélech en Naómi afdalend naar Moab; of David’s verblijf in Gath; of Jonathan’s keus voor zijn vader Saul terwijl David werd verworpen; of Jósafats afgang om de goddeloze koning Achab met vriendelijke woorden te bezoeken; of over Obadja de dienstknecht van de Heer die Achab diende. Zo eindeloos veel zijn de gevallen van zulk falen, het zijn zeker ernstige waarschuwingen. Ze zijn absoluut niet bedoeld om ons een ook maar enig excuus te verstrekken voor ons eigen falen, maar als waarschuwingssignalen dat we dezelfde valstrikken zouden vermijden, en veelmeer de kracht en genade in de Heer Jezus zouden vinden om deze dingen tegemoet te treden, en om de positieve motieven van het geloof in de gezegende Zoon van God, de liefde tot Hemzelf en tot anderen te ontwikkelen.
“Neemt daarom de hele wapenrusting van God op, om weerstand te kunnen bieden in de boze dag en om, na alles volbracht te hebben, stand te houden” (Efeze 6:13).
door L.M. Grant
Slot.
Geplaatst in: Commentaren & personen
© Frisse Wateren, FW
Een duidelijk motief (3)
Jona in het schip, Petrus bij het vuur en Paulus in Jeruzalem. Wat vinden we bij hen?
Frisse Wateren
7. Jona in het schip (Jona 1:5): Eigenzinningheid
8. Petrus bij het vuur (Lukas 22:55): Angst
9. Paulus in Jeruzalem (Handelingen 21:15): Geestelijke ijver
Hoe eenvoudig kunnen we de valkuilen van deze geliefde heiligen van God, in de omstandigheden waarin zij waren, onderscheiden en het positieve resultaat ervan.
Maar zou het ook niet kunnen zijn dat onze harten aan het droevige feit voorbij gaan dat deze alarmerende motieven – hierboven genoemd – op ons een veel te grote invloed gehad hebben en ook ons op een dwaalspoor hebben gebracht? Wat zijn dit een geweldige vijanden, waartegen wij geen werkelijke bescherming hebben tenzij wij gewapend zijn “met de hele wapenrusting van God”. Als alleen al “het schild van het geloof” iets is gezakt zal satan zijn “brandende pijlen” gebruiken om de overhand te krijgen.
Als we al deze motieven rustig analyseren, zal iedereen zich tegen persoonlijke hoogmoed proberen te keren, dat het enige principe in de mens is dat reageren wil op het listige bedrog van de vijand, die zichzelf door hoogmoed ten val brengt. Maar het is goed dat deze dingen ons zo verbroken hebben, zodat we in staat zijn om de invloed van zulke werkingen in onze harten te onderscheiden en het meedogenloos oordelen.
7) Eigenzinningheid
Jona. Maar toch was dit niet genoeg, er is nog een erger kwaad dat een dienaar van de Heer bedreigt, en het moet niet vergeten worden dat vandaag ieder kind van God een dienaar van God is en bestemd “Hem waardig te dienen met eer en Goddelijk vuur”. Jona schrijft aangaande hemzelf en licht zijn eigen motieven toe, wat een duidelijke aanwijzing schijnt te zijn dat in zijn beoordeling van zulke motieven God in genade zijn ziel herstelt. In plaats van naar Ninevé te gaan toen God hem gezonden had, werd Jona slapend in een schip gevonden, hetgeen een ervaring van intense angst bracht in de buik van een grote vis. De reden voor deze ongehoorzaamheid onthult hij zelf in hoofdstuk 4:1-2. Hij voelde dat wanneer hij ging en Ninevé waarschuwde voor het ontzagwekkende oordeel van God, Ninevé berouw zou hebben en het oordeel van God afgewend zou worden, want hij wist dat God genadig was! Toen dit werkelijk gebeurde was hij erg boos, mogelijk omdat hij voelde dat zijn reputatie als profeet eronder zou lijden; of anders omdat hij liever de heidenen zag omkomen dan behouden!
Kan het zijn dat de motieven van een kind van God zo diep zinken? Droevig, maar het is waar. Opdat ik iets wil zijn, is het mogelijk dat ik het wrede wens en anderen omlaag druk. Bidden we eerlijk voor alle mensen – voor de laagste, de afschuwelijkste? Verheugen we ons in de gedachte dat schuldige zondaars in berouw tot God zich omkeren? Mogen onze harten waarachtig en in liefde bewogen zijn voor zielen, dan zullen we bewaard worden voor deze koud-hartige eigenzinnigheid, dat liever doet wat hij zelf wil dan God te gehoorzamen. Had Jona niet verblijd moeten zijn dat deze prediking door God was gebruikt om een hele stad tot berouw te brengen en het zo tot roepen bracht tot Hem om genade? Maar wanneer we niets weten van een berouwvolle geest bij onszelf, dan zal het berouw bij een ander niet in staat zijn onze harten tot dankbaarheid te bewegen.
8) Angst
Petrus. Evenwel, het geval van Petrus is meer algemeen, want bevonden wij onszelf ook niet vaak in zijn gezelschap als het gaat om zijn droevig falen, toen zijn Meester werd geconfronteerd met het wreedste uur van vervolging door de mens? Hoe sterk verzwakte de vijand dit zo vurig, aanhankelijk volgen van de Heer Jezus? “De angst van een man” dat simpel “een valstrik legt”. Zou het kunnen zijn dat deze man, van nature zo krachtig en zo moedig, zich in alle bochten wringen wil en leugen spreekt toen hij werd geconfronteerd met een vrouw? Helaas, hoe zwak zijn onze harten! Maar waarom zou hij bang zijn? Hij had kort ervoor de Heer verzekert dat hij bereid was met Hem de gevangenis en de dood in te gaan (Lukas 22:33). De Heer Zelf evenwel was nog niet bereid. Hij moest eerst naar de tuin van Gethsémané, waar Hij Zijn ziel uitstortte in een hartverscheurend gebed tot God ter voorbereiding van de diepere doodsangst op het kruis. Petrus verontachtzaamde zo’n voorbereiding en sliep.
Wat een les voor ons! In de dingen van God zal natuurlijke moed falen. Alleen de Goddelijke kracht en genade van God kunnen ons steunen en bewaren voor angst. “Ten dage, als ik zal vrezen, zal ik op U vertrouwen” (Psalm 56:4). “… ik zal vertrouwen en niet vrezen …” (Jesaja 12:2). Het meest opvallende is, dat Jesaja 51:12-13 toont dat angst, niet minder dan het andere kwaad dat we zagen, het product is van pure trots, wat klein dat we toch zo kunnen denken: “Wie zijt gij, dat gij vreest voor de mens, die sterven zal … en voor het mensenkind, [dat] hooi worden zal? En vergeet de HEERE, Die u gemaakt heeft, Die de hemelen heeft uitgebreid, en de aarde gegrond heeft?” Is dit niet een duidelijk en rechtvaardig verwijt van onze angst voor de mens? De resultaten van de angst van Petrus waren uiterst beschamend, maar ook wij zullen niet ontkomen te oogsten aan dat wat we zagen. Maar Goddelijke genade gaf en geeft wonderbaarlijk herstel.
9) Geestelijke ijver
Paulus. Toch kon dit element van angst hoe dan ook geen aansluiting bij Paulus vinden tijdens zijn reis naar Jeruzalem toen de Geest van God hem er openlijk voor had gewaarschuwd. Maar hij was zeker niet op de juiste plaats, hoe stoutmoedig hij ook geweest is; inderdaad, het was een zichzelf opofferende liefde voor zijn eigen volk Israël en een verlangen naar hun redding dat hem bewoog tot een zo krachtig zoeken om hun ogen te richten op het evangelie. Maar het meest ware verlangen kon de leiding van God niet vervangen, Die wist dat Paulus’ getuigenis niet aangenomen zou worden in Jeruzalem.
Dit is een les die in de praktijk niet zo eenvoudig wordt geleerd; een diep vernederende les en nodig voor de meest ernstige dienaren van God. Het feit dat Paulus zo krachtig gebruikt werd door God in de redding van heidenen in andere landen was geen aanwijzing dat hij ook zo in Jeruzalem onder zijn eigen volk, de joden, gebruikt zou worden. Hoe kunnen we ontkomen aan de droevige conclusie dat er enkele elementen van trotse gevoelens waren dat hij deze Joden kon overtuigen, en extra nadat God hem had verteld dat hij dat niet kon? Hoe hebben we het duidelijke Woord van God nodig voor iedere stap! Niet dat geestelijke ijver op zichzelf verkeerd is: dat is het niet; maar als wij daar op vertrouwen, zullen we ervaren dat het ons zal misleiden en wij zullen de gevolgen ervan ondervinden. Voortdurende, consequente gemeenschap met God en onderwerping aan Zijn Woord is onze enige werkelijke bescherming; en al deze dingen, daar is geen twijfel over mogelijk, zal op ons een hoogst positieve invloed hebben.
Dit zijn zeker nog niet alle gevallen van ‘heiligen in verkeerde plaatsen’ die opgetekend zijn in het Woord van God, maar we zouden er goed aan doen na te denken over zulke geschiedenissen als die van Abraham’s afdalen naar Abimélech, de Filistijn; of Simson’s vele compromissen met de Filistijnen; of Elimélech en Naómi afdalend naar Moab; of David’s verblijf in Gath; of Jonathan’s keus voor zijn vader Saul terwijl David werd verworpen; of Jósafats afgang om de goddeloze koning Achab met vriendelijke woorden te bezoeken; of over Obadja de dienstknecht van de Heer die Achab diende. Zo eindeloos veel zijn de gevallen van zulk falen, het zijn zeker ernstige waarschuwingen. Ze zijn absoluut niet bedoeld om ons een ook maar enig excuus te verstrekken voor ons eigen falen, maar als waarschuwingssignalen dat we dezelfde valstrikken zouden vermijden, en veelmeer de kracht en genade in de Heer Jezus zouden vinden om deze dingen tegemoet te treden, en om de positieve motieven van het geloof in de gezegende Zoon van God, de liefde tot Hemzelf en tot anderen te ontwikkelen.
“Neemt daarom de hele wapenrusting van God op, om weerstand te kunnen bieden in de boze dag en om, na alles volbracht te hebben, stand te houden” (Efeze 6:13).
door L.M. Grant
Slot.
Geplaatst in: Commentaren & personen
© Frisse Wateren, FW