Schriftgedeelte: Handelingen 9 vers 31
Haar betekenis voor de gemeente
Christus is als Zoon des Mensen in de heerlijkheid. De Heilige Geest – een goddelijke Persoon – is op de aarde.
Het Woord van God laat ons niet alleen zien, dat de individuele gelovigen deze twee grote feiten voor zichzelf hebben erkend, maar we kunnen hele groepen van gelovigen zien, die door deze feiten geregeerd en gekenmerkt werden. In Handelingen 9 vers 31 lezen we: “De gemeente dan door heel Judéa, Galiléa en Samaria had vrede, terwijl zij werd opgebouwd en wandelde in de vrees van de Heer, en zij vermeerderde door de vertroosting van de Heilige Geest”. Hier vinden we christelijke gemeenten, die werden gekenmerkt door twee dingen: ze wandelden in de vrees van de Heer en in de vertroosting van de Heilige Geest. Te midden van vijandschap en vervolging van de religieuze wereld van die tijd, ontvingen ze aanwijzingen en hulp van de Heer in heerlijkheid en werden geleid door de Heilige Geest op aarde.
Er waren niet veel wijzen naar het vlees, niet veel machtigen of edelen in deze gemeenten. De mensen van deze gemeenten bestonden voor het grootste deel uit hen, die geen wijzen, niet vele machtigen en niet vele aanzienlijken waren van deze wereld, die, net als Petrus en Johannes, ongeschoold en ongeletterd waren. En toch, vanuit het oogpunt van de Heer, waren het de voortreffelijken op aarde, waar Hij Zijn welbehagen in vindt en waarin de Heilige Geest graag woont. Zonder wereldse rijkdom, zonder door mensen gemaakte geloofsbelijdenissen en religieuze voorschriften, zonder zichtbaar hoofd of leider, zonder iets dat uiterlijk aantrekkelijk zou zijn of onze natuur welgevallig is of waarin het vlees zich zou kunnen beroemen, gingen ze hun weg als verlosten van de Heer met gejubel en eeuwige vreugde, omdat ze op weg waren naar de stad met fundamenten, in gemeenschap met de Heer in heerlijkheid en de Heilige Geest op aarde.
Zonder Christus en de Heilige Geest hadden ze niets omdat de aarde achter hen gesloten was, maar met Christus en de Geest hadden ze alles omdat de hemel voor hen geopend was. Het verwondert ons daarom niet, dat ze rust en opbouw en vertroosting en vermenigvuldiging genoten. Hoe ver is het christendom helaas verwijderd van dit eenvoudige en mooie voorbeeld. De gemeenten hebben het Hoofd in de hemel niet vastgehouden en de Heilige Geest op aarde genegeerd. Het resultaat is onrust en hongersnood, verdriet en verval. Maar Christus in heerlijkheid blijft Dezelfde, gisteren en heden en in eeuwigheid, en de Heilige Geest zal in eeuwigheid bij ons blijven. Er is geen verandering bij de Goddelijke Personen. Zelfs als er maar weinigen zouden zijn, die, afgezien van de verdorvenheden van het christendom, op Christus in heerlijkheid zien als hun enige Hulpbron en zich op aarde onderwerpen aan de leiding van de Heilige Geest, zullen ze dan niet, zelfs niet aan het einde van de kerkgeschiedenis, een zekere mate van rust, opbouw, vertroosting en groei vinden, zoals in het begin?
Hamilton Smith; © www.bibelstudium.de
Online in het Duits 22.05.2010.
Geplaatst in: Christendom, Gemeente
© Frisse Wateren, FW