Daniël 2

Wij staan hier aan het einde van de oudtestamentische geschiedenis van Gods aardse volk, en het boek Daniël geeft ons het keerpunt waarop God Zijn directe regering over Zijn volk en over de aarde beëindigt en de tijden van de volken laat beginnen (Luk. 21:24). Overigens leven wij vandaag de dag nog steeds in deze tijden van de volken – dit geeft het boek Daniël ook grote actualiteit voor onze dagen.

God staat nu in Zijn voorzienigheid toe, dat de wereld geregeerd wordt door de grote vier wereldrijken. Dit is geen resultaat van menselijke politiek of oorlogvoering, maar Hijzelf heeft deze verandering teweeggebracht. In 2 Kronieken 36 vers 16 lezen we dat Zedekia, de laatste koning van Juda, zo trouweloos had gehandeld, dat er geen genezing meer mogelijk was. God had toen de koning van Babel tegen Juda laten oprukken en Zijn volk in gevangenschap gegeven. In deze tijd beginnen de tijden van de volken, en zij zullen voortduren tot de verschijning van de Heer Jezus in heerlijkheid op deze aarde, wanneer Hij Zijn koninkrijk zal oprichten.

Overzicht van het boek Daniël

• Hoofdstuk 1: Inleiding; morele houding van het trouwe Joodse overblijfsel in Daniël en zijn drie vrienden.
• Hoofdstuk 2: de droom van Nebukadnezar; de glorie van de mens in de vier koninkrijken van de wereld.
• Hoofdstuk 3–6: Het morele karakter van het eerste en tweede wereldrijk
• Hoofdstuk 7: Het visioen van Daniël; dezelfde vier wereldrijken in de vorm van wilde dieren; niet langer hun menselijke heerlijkheid, maar hun ongetemde woestheid.
• Hoofdstuk 8–12: De ontwikkeling van het derde en vierde rijk.

Het boek Daniël is van het grootste belang om alle profetieën te begrijpen. Als je Daniël en Openbaring samen hebt, heb je het hele beeld van de profetie, die niet in de eerste plaats over Israël alleen gaat. Jesaja, Jeremia, Ezechiël hebben Israël als het aardse volk van God altijd centraal staan in hun bediening. Uiteindelijk zijn er drie essentiële gezichtspunten in de bijbelse profetie:

• De belangrijkste Persoon is de Heer Jezus, de Zoon van God, de Messias van Israël.
• Het belangrijkste volk is Zijn aardse volk Israël, waartoe Hij behoort en waarover Hij regeren zal.
• Allemaal ontwikkelingen die nodig zijn en die God zo leidt, dat de Heer Jezus eens over Israël zal regeren. Dit standpunt neemt de grootste plaats in in de Bijbelse profetie: Bewegingen die God tot stand zal brengen, zodat Zijn Zoon eenmaal de eerste plaats zal innemen in het 1000-jarig Rijk.

Er is inderdaad geen belangrijker boek in termen van profetie dan het boek Daniël. Als we dit boek niet hadden, zouden we veel passages uit het profetische woord – vooral in het Nieuwe Testament – niet kunnen begrijpen. Wij zouden de profetische toespraak van de Heer in Lukas 21 niet kunnen begrijpen zonder Daniël, want wij zouden niet weten wat de tijden van de volken eigenlijk zouden moeten zijn. En in Openbaring wordt niet alleen Daniël geciteerd, maar het is vrijwel de basis voor alles wat daar wordt beschreven. Als we willen begrijpen wat Openbaring laat zien, hebben we absoluut het boek Daniël nodig.

En dit boek Daniël is niet alleen heel belangrijk, maar het is ook meerdere malen getuigd en bevestigd als authentiek. De duivel had aanvallen op dit boek gelanceerd om enerzijds de profeet zelf en anderzijds zijn boodschap in diskrediet te brengen. Daarom getuigt het Woord van God zelf van de profeet Daniël als een historisch persoon, en van zijn boodschap als een openbaring van God. In Mattheüs 24 vers 15 bijvoorbeeld noemt de Heer Jezus Zelf Daniël bij naam en bevestigt hem als profeet. In Mattheüs 21 vers 44 zinspeelt de Heer overduidelijk op het beeld uit de droom van Nebukadnezar, waar dit beeld in zijn uiteindelijke manifestatie voor de voeten zal worden verpletterd. En in Mattheüs 26 vers 64 gebruikt de Heer Jezus een beschrijving uit Daniël 7 voor de aankondiging van Zijn komst. Hebreeën 11 vers 33 en 34 verwijst duidelijk naar de gebeurtenissen van Daniël in de leeuwenkuil en de drie vrienden in de brandende vuuroven.

Het is opmerkelijk hoeveel moeite God doet om dit boek te verantwoorden. Ezechiël en Jeremia waren tijdgenoten van Daniël. In Ezechiël 14 vers 14 en 20 spreekt God Zelf over Zijn knecht Daniël en stelt hem op één lijn met Noach en Job. Hij gaf in de eindtijd van het Oude Testament blijk van dezelfde morele kwaliteiten als de twee aartsvaders vanaf het allereerste begin van de geschiedenis van het Oude Testament. Daniël is echt een uitzonderlijk persoon, hij is de enige persoon in het Woord van God die meerdere malen “zeer geliefd” wordt genoemd. We weten veel over zijn hart oefeningen, over zijn gedachten en zijn gevoelens. Over hem – net als over Jozef – wordt ons niets verteld. God heeft goed gevonden om geen zwakte in deze man op te tekenen.

Fundamentele informatie over Bijbelse profetie:

Profetie en geschiedenis liggen dicht bij elkaar. Maar profetie komt eerst, en dan is profetie vervuld in de geschiedenis. En het is in deze volgorde dat we dit onderwerp hier moeten benaderen. Eerst hebben we hier profetie over hoe de dingen zich zouden ontwikkelen, en vervolgens werd het op dezelfde manier in de geschiedenis vervuld. We moeten dit hoofdstuk dus niet uitleggen op basis van historische ontwikkelingen, maar alleen op basis van het Woord van God. Terugkijkend zien we vandaag in de historische ontwikkeling een bevestiging van de uitleg – maar het uitgangspunt en de basis van alle uitleg is het Woord van God. We mogen nooit proberen profetie te verklaren met geschiedenis! Dat is een totaal verkeerde manier. De geschiedenis zal bevestigen wat de profetie heeft gezegd; maar de uitleg van de profetie hangt nooit in het minst af van de geschiedenis.

Voor God is profetie een voorspelde geschiedenis! We zien de geschiedenis pas achteraf, als het gebeurd is. Maar God vertelt het ons vooraf in Zijn Woord. En dat is ook de grootste aanval op het boek Daniël, dat vanwege deze letterlijke voorspellingen wordt verweten, dat het onmogelijk vóór al deze gebeurtenissen geschreven kan zijn, maar dat het achteraf geschreven moet zijn. Dit werpt twijfel aan het hele gezag van de Bijbel, en zelfs in de grote kerken wordt de Bijbel beschouwd als een boek met sprookjes. Maar we mogen ons vasthouden aan het feit, dat het Woord van God in de hemel eeuwig vaststaat (Ps. 119:89). Voor ons vandaag is het grootste gevaar niet vervolging maar verleiding. Met uiterste geraffineerdheid wordt onze kinderen op scholen geleerd te twijfelen aan het Woord van God. Daarom moeten wij ons ernstig zorgen maken over de invloeden waaraan zij in de scholen worden blootgesteld, zodat wij hen kunnen onderrichten in de goede wegen van de Heer – net zoals Daniël dat moet hebben ervaren in zijn huis vóór de tijd van zijn wegvoering naar Babel, anders had hij niet kunnen standhouden zoals hij deed.

Wij vinden nergens in de Bijbel een uniform totaalbeeld van de profetische visie tot aan het 1000-jarig koninkrijk, maar de details in de verschillende profetische boeken passen in elkaar als de afzonderlijke stukjes van een legpuzzel, en net als bij een legpuzzel kunnen zij met enige moeite in elkaar worden gezet. Natuurlijk moet men niet de fout maken, zoals in een groot deel van het christendom is gebeurd, door de afzonderlijke stukjes van deze puzzel met geweld in elkaar te drukken, ook al horen ze niet bij elkaar. Het profetische Woord in zijn juiste uitleg is als een lamp die schijnt in een donkere plaats (2 Petr. 1:19). Moge het in ons hart schijnen totdat de dag aanbreekt en wij het volle licht zullen genieten, en moge het tot die tijd op ons inwerken, zodat de Persoon van de Heer Jezus en Zijn komst voor ons meer levender wordt in ons hart!

 

Achim Zöfelt; © www.bibelstudium.de

Online in het Duits sinds 28.01.2014.

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW