Tekstplaatsen: Openbaring 1 vers 5 en 6.
In de late avond van 13 februari 2018 stierf prins Henrik van Denemarken, de echtgenoot van de Deense koningin Margrethe II.1
Hoewel hij door het leven aan het koninklijke hof van veel aangename dingen genoot, maakte hij tot het einde toe ruzie erover, dat hij als de echtgenoot van de koningin niet de titel “Koning van Denemarken” kreeg. Koppig verklaarde hij afgelopen zomer dat hij zonder de passende titel niet naast zijn vrouw, de koningin wilde worden begraven. Prins Henrik leefde als een koning – maar ongelukkig, omdat hij niet de titel van koning kreeg.
In tegenstelling hiermee bezitten de kinderen van God vandaag al de ‘koninklijke titel’, hoewel men het aan het uiterlijk nog niet kan zien – en zijn daar heel gelukkig mee! Want onze Heer Jezus Christus heeft ons tot een koninkrijk gemaakt:
“Hem die ons liefheeft en ons van onze zonden heeft verlost door Zijn bloed, en ons gemaakt heeft tot een koninkrijk, tot priesters voor Zijn God en Vader, Hem zij de heerlijkheid en de kracht tot in alle eeuwigheid! Amen” (Openb. 1:5,6).
De uitdrukking “koninkrijk” stelt ons drie prachtige waarheden voor:
- De gelovigen zullen regeren (1 Kor. 6:2,3; Openb. 20:4; Ef. 1:10,11). Het is oneindig groot, dat de Heer Jezus degenen, die als natuurlijke mensen in hun verantwoordelijkheidsgebied geregeld gefaald hebben, als verloste mensen in een positie plaatst om verantwoordelijkheid uit te oefenen en te regeren in de geest van Hem tot Zijn verheerlijking.
- Het zal een regeren zijn op het hoogste niveau. De koning is de hoogste soeverein van een koninkrijk, die de hoogste macht bekleedt. Zijn woord is absoluut bindend voor alle onderdanen van zijn koninkrijk. De gedachte aan regeren op het allerhoogste niveau doet echter niets af van het feit, dat de gelovigen als een koninkrijk onderworpen zijn aan en afhankelijk zijn van de Heer Jezus, de ‘Koning der koningen’.
- De gelovigen zullen samen met anderen regeren. Daarom wordt hier niet gesproken over “koningen”, maar over “een koninkrijk”. Het regeren zal een “meeregeren” zijn (2 Tim. 2:12) – met andere gelovigen en met Christus! Uit Openbaring 20 vers 4 weten we dat we “duizend jaar lang met Christus” zullen regeren. Hij zal dan, als Mens en Koning der koningen, de absolute heerschappij bezitten en deze ook over deze aarde uitoefenen. Maar in Zijn goedheid en genade laat Hij ons in Zijn koninklijke rechten delen, niet alleen in het Duizendjarig Rijk, maar ook in eeuwigheid (Openb. 22:5).
Uiterlijk is deze koninklijke waardigheid nog niet zichtbaar aan de gelovigen. Maar het feit dat we deze waardigheid reeds bezitten, spoort ons aan om zo te leven, dat ons praktische leven vandaag al met deze verheven positie overeenstemt.
Maar wanneer Zijn koninkrijk in heerlijkheid geopenbaard zal worden, is het voor de hele wereld duidelijk dat wij een koninkrijk, ja, Zijn koninkrijk, zijn (verg. Kol. 3:4; 2 Thess. 1:10).
Vol vreugde en dankbaarheid over het geschenk van de koninklijke waardigheid mogen wij instemmen met de lofzang: “Hem zij de heerlijkheid en de kracht tot in <alle> eeuwigheid! Amen” (Openb. 1:6).
Online in het Duits sinds 26.02.2018.
NOOT:
1. Henrik heeft het altijd als grievend ervaren dat hij bij aanvang van zijn huwelijk geen staatstoelage kreeg. Pas sinds 1 januari 1986 kreeg hij er een. … Begin 2002 vertrok hij verongelijkt naar zijn landgoed in Frankrijk. Aanleiding was dat zijn vrouw hun oudste zoon had aangesteld om tijdens haar afwezigheid, wegens bij een huiselijk ongeval opgelopen lichamelijk letsel, de honneurs waar te nemen van de jaarlijkse traditionele koninklijke Nieuwjaarsreceptie. Henrik had verwacht dat hij – de receptie werd bij hem thuis in het paleis gehouden – die taak op zich zou krijgen. Hij voelde zich na een verblijf van 35 jaar in Denemarken ten onrechte teruggezet van de tweede naar de derde positie in de Deense monarchale hiërarchie. In Frankrijk ontving hij een journalist van de Deense nationale krant B.T. en spuwde onbevangen zijn gal op de volgens hem ongelijke positie die hij in Denemarken innam. Om te voorkomen dat de internationale pers over een vermeende huwelijkscrisis zou gaan schrijven, vlogen zijn echtgenote en hun twee zonen naar Frankrijk, waar persfotografen werden uitgenodigd voor een koninklijke fotosessie van het gehele gezin. Na een ‘vrijwillige ballingschap’ van drie weken keerde Henrik terug naar Denemarken.
In 2005 werd hem de titel prins-gemaal toegekend, ter compensatie voor zijn jarenlang geklaag dat hij niet als de gelijke van zijn vrouw werd beschouwd. Zelf had hij liever de voorkeur gegeven aan de titel koning-gemaal.
* * *
Toevoeging bewerker:
Op 3 augustus 2017 maakte het Deens koninklijk huis officieel bekend dat Henrik niet naast zijn vrouw begraven wilde worden. Als reden werd gegeven dat hij vond dat hij tijdens zijn huwelijk in Denemarken nooit werd behandeld als gelijkwaardig aan zijn echtgenote. … Aangegeven werd dat Henrik wel nog steeds in Denemarken begraven wilde worden, maar de details waren nog niet vastgelegd. … Henrik vertelde aan Deense journalisten dat als zijn vrouw hem koning-consort zou maken, hij alsnog naast haar begraven zou willen worden.
Het Deense koninklijk huis maakte op 6 september 2017 wereldkundig dat Henrik leed aan dementie. … Op 28 januari 2018 werd hij in het ziekenhuis opgenomen met een in Egypte opgelopen longinfectie. Vier dagen later werd bekendgemaakt dat bij hem een goedaardige longtumor was ontdekt. Op 9 februari dat jaar kwam de mededeling dat zijn gezondheidstoestand erg verslechterd was. Op 13 februari werd hij in de ochtend overgebracht naar Slot Frederiksborg om te sterven. Hij stierf die avond in zijn slaap in het bijzijn van zijn vrouw en kinderen. De volgende dag werd zijn lichaam onder begeleiding van zijn weduwe en zonen naar het veertig kilometer verder gelegen paleis Amalienborg gebracht. Henrik had laten vastleggen dat hij gecremeerd moest worden. Ook wilde hij niet bij zijn vrouw begraven worden en brak daarmee met een zeshonderd jaar oude Deense koninklijke traditie. Aan zijn wensen werd gehoor gegeven. Hij kreeg geen staatsbegrafenis. De uitvaartplechtigheid in de kapel van Paleis Christiansborg was besloten. Er waren slechts zo’n zestig genodigden, onder wie de Franse ambassadeur in Denemarken. {Wikipedia}
Manuel Thomas, © www.bibelstudium.de
Geplaatst: 4 maart 2018
Geplaatst in: Christendom, Toekomst
© Frisse Wateren, FW