9 jaar geleden

De islam in het licht van de Bijbel (1)

Dit artikel is het afschrift van een lezing uit het jaar 2000. Vandaag is deze presentatie vanwege de vluchtelingenstroom in de afgelopen maanden bijzonder relevant. We geven hier weer in collegezaal-stijl. We delen deze presentatie met de hoop dat het zal bijdragen dat meer de kans wordt gebruikt om de vele moslims in ons land nog het Evangelie, dat ze nauwelijks kunnen horen in hun eigen land, te brengen. Want daarvoor is kennis van de achtergrond zeker zeer nuttig, waarom het überhaupt bij de islam gaat en hoe het moet worden beoordeeld op grond van het woord van God. [Noot van de redactie Soundwords]

Inleiding

Vanmorgen willen we in het kader van de verschillende godsdiensten, die we in het licht van de Bijbel  tot nu toe overdacht hebben, ook de islam onder de loep nemen: De islam in het licht van de bijbel.

De islam houdt ons vandaag op een heel bijzondere manier bezig, wanneer we bedenken dat er vandaag veel meer dan een miljard moslims over de hele wereld zijn. Dan moet je toch wel zeggen dat een zeer groot deel van de mensheid onder de islam staat. Het gebeurt dat door de sterke bewegingen in de afgelopen decennia, vandaag miljoenen moslims in Europa wonen. Dit is met name belangrijk als men bedenkt dat in het verleden de islam meerdere malen geprobeerd heeft Europa te veroveren, en dat dit telkens slechts in zeer beperkte mate mogelijk was. Met andere woorden, de islam is herhaaldelijk afgeslagen, en wel heel zwaar. En vandaag hebben we een immigratie naar Europa door miljoenen. Het gebeurt dat de olie-miljarden van de 20e eeuw de financiële basis hebben gelegd voor de grootste islamitische missionaire aftocht van alle tijden. De islam is een van de snelst groeiende religies vandaag. Dit is voor een deel het gevolg van de enorme toename van de geboorte, maar ook door de missie, met name in Europa. De islam ziet in het bijzonder Europa als zendingsgebied.

Een andere techniek, zouden we kunnen zeggen, zijn de vele gemengde huwelijken, waarbij de islam naar Europa gebracht wordt. We zullen het vandaag heel duidelijk zien, dat de islam vanwege zijn fundamentele verklaringen een aanval is op de fundamenten van het christelijk geloof. Heel belangrijk is de ontkenning van de drievuldigheid, dus dat God een drie-eenheid is; ten tweede, de ontkenning van de kruisdood van Christus. Vanmorgen hebben we aan het begin twee liederen gezongen die te maken hebben met de kruisdood en die het hart van het evangelie uitmaken. Verlossing door het kruis van Jezus, dat wordt ook ontkend. En verder wordt de betrouwbaarheid van de Bijbel enorm bestreden. Dit betekent dus dat het fundament waarop het christendom rust, wordt aangevallen. Nu kan men het vandaag natuurlijk als een bedreiging zien, en velen doen dat ook. Ik zie het eigenlijk eerder als een grote kans. Want vroeger moesten zendelingen noodzakelijkerwijs naar verre landen gaan. Vandaag de dag komen mensen naar ons toe en wonen naast ons. Dit is een geweldige kans voor het evangelie, en het is ook zo dat grote aantallen van de moslims hier meer open voor het Evangelie zijn dan ze in hun thuisland zouden zijn.

Wat betekent islam en moslim?

Nu een verklaring betreffende het begrip islam. Het is een Arabisch woord dat zoveel als onderwerping, uitlevering betekent. Dit verwijst naar de onderwerping of uitlevering aan Allah, de God van de islam. Het woord Moslim – realiseer je je dat het dezelfde wortel medeklinkers heeft – betekent: een onderworpene, iemand die zich onderworpen, die zich uitgeleverd heeft.

Wat kenmerkt de islam in het bijzonder?

  1. De islam is duidelijk een religie van openbaarheid. Dat wil zeggen, de moslim moet publiekelijk tonen dat hij een moslim is. Dit geldt bijvoorbeeld met name tijdens de vasten-maand. Vasten moet gezien worden. In islamitische landen controleert de staat bijvoorbeeld de naleving van het vastengebod. Iedere moslim moet openlijk tonen dat hij zijn religie serieus neemt.
  2. Verder is het ook een politieke religie. Dit gaat terug op Mohammed, omdat hij een politieke leider en een militaire leider was. Dit heeft de hele religie beïnvloed.
  3. Vervolgens zien moslims hun religie als een religie van de rede. Het is een religie dat via het verstand en het hoofd gaat. Het hart, de betekenis van het gevoel, is niet zo belangrijk. Daarom staat centraal in de islam, dat elke rationele moslim verplicht is in Allah te geloven, en een moslim zegt: Alleen wat verstandig is, kan zijn. Dat staat heel centraal. En zo is het, bijvoorbeeld, absoluut onredelijk om te denken dat God een Zoon heeft. Men kan dat intellectueel niet  begrijpen. Het is daarom onredelijk en moeten wij het verwerpen.
  4. De islam wordt gezien als religie van de toekomst. Dus is het een religie die uiteindelijk alles zal verdringen en in zekere zin garantie voor de toekomst is.
  5. En daarmee is ook opvatting verbonden dat de islam de religie van het succes is. Dit komt omdat bij het begin de eerste moslims onder Mohammed enorme militaire successen hadden. En ook in de eeuwen direct daarna hadden ze grote militaire successen, zodat het gehele Midden-Oosten en Noord-Afrika onderworpen kon worden. Er werd geconcludeerd: Dat is het bewijs: Deze religie is superieur aan alle andere religies. Dan kunnen we ook begrijpen, waarom, wanneer een islamitisch land een oorlog verliest, dat eigenlijk een ramp is. Dat is begonnen met Napoleon, die al grondgebied op de moslims veroverd heeft. Toen kwamen de koloniale machten in de 19e eeuw. Dezen hebben ook grote islamitische gebieden onderworpen. Dit heeft een schok veroorzaakt, die de fundamenten van de religie heeft doen schudden. Toen kwam de Eerste Wereldoorlog, waarin de Turken, de Ottomanen, die het hele Midden-Oosten hadden gedomineerd, de kant van Duitsland kozen. Dit heeft de geallieerden uitgedaagd en zo werd het Ottomaanse Rijk verslagen. En tijdens deze oorlog was het immers, dat de Britten de Joden Palestina beloofd hebben, om daar een nationaal Joods thuisland te creëren. En dat was een schok voor de islam die we ons nauwelijks kunnen voorstellen. Toen kwam de Tweede Wereldoorlog met de Jodenvervolging en 6,5 miljoen Joden werden vernietigd. Dat heeft binnen korte tijd bij de meerderheid van de  Verenigde Naties medelijden opgewekt, zodat deze meerderheid bereid was in november 1947 “ja” te stemmen voor de oprichting van een Joodse staat op islamitische bodem. Door de islamitische landen was op voorhand duidelijk verklaard, dat als het zo ver komen zou, dan zouden zij de Joodse staat met wortel en tak vernietigen en uitroeien. Toen kwam deze verschrikkelijke onafhankelijkheidsoorlog, 1948-1949, onmiddellijk na de afkondiging van de staat Israël op 14 mei 1948. Dat is daarmee geëindigd, dat alle islamitische landen die zich tegen Israël gekeerd hadden, verslagen werden. Toen kwam de ene oorlog na de andere. En elke oorlog werd verloren. En de meest verwoestende was dan in 1967, toen men onder de islamitische leiders besloten had, de Joodse staat definitief weg te vagen. Na zes dagen werden alle vijanden verslagen, op drie fronten. En nog veel meer islamitisch grondgebied werd daardoor veroverd. Dit gaf zo’n diepgaande schok, dat, juist in de nasleep van de Zesdaagse Oorlog, het moderne fundamentalisme onder de moslims uitgebroken is. Het is de laatste zenuwtrekking en opstaan tegen wat eigenlijk niet mogelijk mag zijn, omdat de islam de enige religie is, die juist is, en het de religie van de toekomst is, de superioriteit van de rede. Dus moest het uiteindelijk zover komen, dat alles wat tegen de islam rebelleert, onderworpen wordt. Daarom dan ook deze blinde aanslagen door het terrorisme. Dat moet men in deze context zien.
  6. Vervolgens: De islam is een religie van macht en wetten. Het punt is dat de mens bepaalde dingen doet en zijn plichten vervult. Het doel is duidelijk geformuleerd: de wereldislam. De wereld wordt ingedeeld in twee gebieden: Dar-ul-Islam, dat is het grondgebied van de islam die de islam domineert. De rest van de wereld is: Dar-ul-Harb. Het is het gebied van de oorlog of van het zwaard, dat betekent het gebied dat overwonnen moet worden. Dus Europa is essentieel Dar-ul-Harb. Het wordt zo gezien: De wereld van de islam zal tot volledigheid komen bij de wederkomst van Isa. Dat is “Jezus” in de islam. Ik heb met opzet Jezus tussen aanhalingstekens gezet. We zullen nog zien, dat de Jezus in de Koran niet dezelfde Jezus is als de Bijbel.

De toekomst van de islam volgens de Bijbel

Maar we willen de toekomst van de islam in het licht van de Bijbel zien, en daarom wil ik eenvoudig verwijzen naar twee passages uit Jesaja. Daar gaat het effectief om de terugkeer van Christus aan het einde van de tijden, wanneer Jezus Christus komt om het Duizendjarig Vrederijk te vestigen, en daar lezen we in Jesaja 19 vers 19-21: “Op die dag zal de HEERE een altaar hebben midden in het land Egypte, en aan zijn grens zal er een gedenkteken voor de HEERE staan. Dit zal zijn tot een teken en getuigenis voor de HEERE van de legermachten, in het land Egypte. Wanneer zij tot de HEERE zullen roepen vanwege hun onderdrukkers, zal Hij tot hen een Heiland en Meester zenden; Die zal hen redden. Dan zal de HEERE aan de Egyptenaren bekend worden en de Egyptenaren zullen de HEERE kennen op die dag. Zij zullen Hem dienen met slachtoffer en graanoffer, en de HEERE gelofte doen en die nakomen”.

En dan noemt God Egypte tenslotte zelfs: “Mijn volk Egypte” (Jes. 19:25), samen met Assyrië. Dit is Syrië en vele andere gebieden tot in Irak. Assyrië en Egypte zijn tegenwoordig moslim-gebieden en hier wordt gezegd: De dag komt dat de God van de Bijbel Zich aan de Egyptenaren als volk te erkennen geven zal, en ook Assyrië zal Hem erkennen en ze zullen uiteindelijk door God als Zijn volk gezien worden.

Dan Jesaja 45 vers 14. Het gaat ook hier over de eindtijd: “Zo zegt de HEERE: De arbeidsopbrengst van de Egyptenaren en de koophandel van de Cusjieten, en de Sabeeërs, mannen van grote lengte, zullen naar u  [dat is Israël] overgaan en zullen van u zijn”. Wat is vertaald met Ethiopië, is in het Hebreeuws Kush, dat is gewoon het gebied ten zuiden van Egypte. Het is eigenlijk Soedan plus Ethiopië en Eritrea, ook dit gebied. En Soedan is inderdaad een essentieel land onder de islamitische landen. Dus van Egypte en Soedan, en van die van Jemen – dit is een volk ten zuiden van Saoedi-Arabië – zullen naar Israël overgaan: “Zíj zullen u navolgen, in boeien zullen zij overkomen en voor u zullen zij zich buigen, zij zullen u smeken en zeggen: Voorzeker, God is bij u, en niemand anders; er is geen andere God”.

Merken we op wat er gezegd wordt? Hier wordt gezegd: De God van Israël is de ware God, en behalve deze God is er helemaal geen andere God. Dat herinnert juist aan de geloofsbelijdenis van de islam. Dat begint immers met: Er is geen god behalve Allah; en hier zullen ze aan Israël belijden: “Voorzeker, God is bij u, en niemand anders; er is geen andere God”. Dit is precies de ommekeer. Nu, dit zo ter inleiding.

De omstandigheden van de stammen in Arabië in de tijd van Mohammed

Nu gaan we ons met het ontstaan van de islam bezighouden. En daarbij moeten we duidelijkheid verkrijgen over de stamverhoudingen in Arabië in de tijd van Mohammed. Arabië werd gekenmerkt door nomadisme met kleinveehouderij: schapen en geiten. Dat was normaal onder de Arabische stammen. Er waren weinig vaste nederzettingen. Twee zijn vooral belangrijk: Mekka en Yathrib, dat later Medina werd genoemd. Mekka was in feite op dat moment het handelscentrum van karavanen en tegelijkertijd het religieuze centrum onder de Arabieren. Er was de Kaaba. Kaaba betekent ‘kubus’. Het was ook een kubusvormig heiligdom. Het was het centrale heiligdom van de Arabische stammen. Daar werden veel Arabische goden vereerd, en ook de belangrijkste hoofdgoden van de Arabische stammen.

Er waren ook agrarische nederzettingen in oases. Maar deze werden vooral door Joden bewoond. Elke Arabische stam werd door een sjeik geregeerd, en oorlog en invallen waren normaal, en hoorde bij hun levensstijl. Maar, belangrijker, er waren bepaalde maanden – de eerste, negende, elfde en twaalfde maand van het jaar – dan was er absolute rust in het land. Dan kon je voor honderd procent verwachten: dan word ik niet overvallen. Dit is nog steeds van belang. Dus dat was, al waren ze nog zulke wilde stammen, een zaak waaraan men zich houden kon. En deze maanden waren natuurlijk vooral economisch zeer belangrijk, want dan kon je er zeker van zijn dat de goederen doorkwamen.

De religie van de pre-islamitische Arabieren

Nu een paar opmerkingen over de pre-islamitische godsdienst van de Arabieren. Daar was het veelgodendom en het geloof in geesten. Men kende geen verlossing. Men maakte voor de doden geen begrafenisrituelen. Deze wereld stond op de voorgrond. Onder deze vele goden, waarvan we van de meeste zeer weinig weten, waren drie godinnen en één god van bijzonder belang. Deze belangrijkste god was Allah, overigens een term die samengesteld is uit Al-i-la; i-la betekent God en is het Semitische woord voor God, verwant aan het Hebreeuwse Eloah, dat immers vaak voorkomt in het Oude Testament, of Elohim dat het normale woord voor God in het Oude Testament is, en al is het lidwoord, dus “de god” (al-i-la). Dat was de opper-God, maar deze god werd gezien als een god met drie dochters. Dit waren de drie godinnen Al-Lat, de zonnegodin, al-Uzza, een sterrengodin, en al-Manat, een godin van het lot.

Interessant daarbij zijn de twee versies van de Koran, soera 53:19-23. De eerste versie was namelijk zo, dat Mohammed toestemming gaf dat deze drie godinnen mochten blijven fungeren als voorbidsters. Dat was om zo te zeggen een soort van compromis met de Arabische stammen in die tijd. En later heeft hij dat toen echter ingetrokken en verklaarde: Nee, dat was een satanische inspiratie. En dus zijn deze verzen niet correct en dezen werden vervolgens verwijderd. Nu weet u de achtergrond van Rushdie’s boek De Duivelsverzen1. Dat gaat wezenlijk over dit probleem: Hoe kan een profeet van God duivelsverzen verkondigen als het woord van God, die hij vervolgens later terug moet nemen? Dat deed de islam werkelijk op haar fundamenten schudden. Maar niemand kan aangeklaagd worden, als hij over dit probleem spreekt, respectievelijk dit naar voren brengt. Het is eenvoudig erg pijnlijk. Daarom heeft men dan een ander strafbaar feit bij Rushdie gezocht, zodat ze hem van een moord konden beschuldigen2. Dit dus als achtergrond.

Dus dat werd geannuleerd en deze godinnen werden eveneens afgeschaft. Er was ook nog Wadd, een god van de liefde, en Hoebal, de god van de Kaaba, men weet ook heel weinig over hem. Voor alle goden waren er symbolen. Zo was bijvoorbeeld de zwarte steen, de Kaaba, in Mekka het symbool voor Allah. Dat was waarschijnlijk een meteoor, die gevallen is en die men dan vereerd heeft.

De Joden in de tijd van de opkomst van de islam

Nu moet natuurlijk ook iets gezegd worden over de Arabische joden in die tijd. Het jaar 70 markeert met de verwoesting van Jeruzalem de ondergang van de Joodse staat. Er was een sterke instroom van Joden, aan de ene kant naar Babylon in Irak, maar ook naar Saoedi-Arabië, en zo kwamen velen naar dit gebied. In 132 na Christus kwamen de Joden dan weer in opstand tegen de Romeinen, om het juk eindelijk eens af te kunnen werpen. Dit heeft geleid tot een wrede oorlog waarin meer dan een miljoen Joden omgekomen zijn. In 135 na Christus werd deze opstand neergeslagen. Overigens was dit een opstand onder leiding van een valse messias, Bar Kochba. Op dat moment waren er weer bewegingen van vluchtelingen, onder meer naar Arabië. En zo hebben de joden dan in dit gebied bloeiende nederzettingen opgebouwd. In Yatrib, het latere Medina, waren naast de twee Arabische stammen drie joodse stammen. Bedoeld wordt familiegeslachten, families. Daardoor werd een Joods getuigenis onder de heidenen verspreid. Dit getuigenis was: Er is maar één God. Dit heeft zeer overtuigend invloed op de Arabieren. In deze pre-islamitische periode bestond een vreedzaam samenleven, een goede co-existentie tussen Arabieren en Joden, want eigenlijk profiteerden beide zijden van dit naast elkaar bestaan. Dit feit verklaart voor een deel de grote belangstelling van Mohammed voor het monotheïsme, het geloof in één God.

Het voormalige christendom in Arabië

Maar we moeten ook de situatie van het voormalige christendom in overweging nemen. En we houden ons vooral bezig met het sektarische christendom in het Oosten. In de 4e en 5e eeuw werd het christendom door de trinitaire {triniteit = drievuldigheid, Drie-eenheid – vertaler} en christologische gevechten door elkaar geschud. Ik zal het u uitleggen: bij de Drie-eenheid ging het over het volgende: Het is zo, dat de Bijbel een Drie-eenheid leert, dat God dus niet één Persoon is, maar drie Personen. Dat gaf een zeer enorme strijd tegen degenen die het loochenden. Uiteindelijk leidde dat in 324 na Christus tot een toelichting op het Concilie van Nicea, waar duidelijk getuigd werd: De Vader en de Zoon zijn één in wezen. De Zoon is dus geen schepping, zoals de Jehovah’s Getuigen vandaag nog onderwijzen, maar Hij is de eeuwige God, en één in wezen aan de Vader. De strijd ging echter verder en 381 na Christus kwam het tot het concilie van Constantinopel en daar werd de leer van de Drie-eenheid als bijbelse leer duidelijk bevestigd. Daar werd ook verklaard: De Heilige Geest is God. Hij is niet een onpersoonlijke kracht of iets dergelijks, Hij is God. Maar toen werd er verder gestreden met betrekking tot de Persoon van Jezus Christus. Wie is Jezus Christus? Niet alleen Zijn Godheid werd geloochend, ook Zijn ware mensheid werd geloochend. Op het concilie van Chalcedon in 451 na Christus werd duidelijk benadrukt dat de bijbelse leer is, dat Christus zowel waarachtig God als ook waarachtig Mens in één Persoon is.

Vooral in de oostelijke grensstreek van het christendom waren verder nog de dwalingen. Zo vindt men bijvoorbeeld de Jakobieten in Syrië. Zij zeiden: Christus heeft geen twee naturen, een menselijke en een Goddelijke, maar Hij had slechts één Goddelijke en in zekere zin werd het menselijke geabsorbeerd in het Goddelijke. Dit heeft natuurlijk ertoe geleid dat zij er bijzonder op gebrand waren, dat Maria als moeder Gods aangeduid werd. Dit heeft dan bij velen ertoe geleid een stap verder te gaan, dat men uiteindelijk Maria ook als goddelijk aanzag.

Dan waren er ook de Nestorianen. Of Nestor zelf een dwaalleraar was, kunnen we open laten. De overleveringen zijn deels niet zo duidelijk. De strijd was zo groot, dat men ook niet zeker is of alle beschuldigingen werkelijk gerechtvaardigd waren. Hoe dan ook, bij zijn navolgers moet klaarblijkelijk valse leer aanwezig zijn geweest. Er werd nogal scherp scheiding gemaakt tussen de menselijke en de Goddelijke natuur van Christus. En deze scheiding leidde gemakkelijk ertoe dat men Christus zag als twee personen, dus aan de ene kant als mens en vervolgens als een Goddelijke persoon, die beiden zich op een of andere wijze verenigd hadden.

We zijn er nu snel doorheen gegaan om te zien, dat destijds aan de oostelijke randgebieden vele sekten op het Arabische Schiereiland waren, bij wie waarschijnlijk verder aan valse leer over God en Christus werd vastgehouden. En Mohammed kwam in contact met Jakobieten en Nestorianen, maar ook met de Koptische monniken en andere sektarische groepen. En van daaruit is ook de perverse drie-eenheid-idee in de Koran te verklaren. In soera 5 vers 116 worden namelijk de Christenen ervan beschuldigd, dat zij God en Jezus en Maria zouden vereren als drie goden. Wel, dat doen noch de katholieke kerk noch de Orthodoxe Kerk en de Gereformeerden en de Evangelischen juist niet. Dus deze beschuldiging is eigenlijk volstrekt irrelevant, en het is schokkend dat iemand ooit op een dergelijk idee komt. Maar dat heeft te maken met al die dwaalleringen, die in het oostelijk gebied van het christendom tot aan Arabië zich verspreidden.

Verder verklaart nu soera 19 vers 16-36 veel. Daar wordt Jezus als een geschapen wezen neergezet. Allah zou Isa geschapen hebben. En er is ook geen pre-existentie3. Hij zou Hem eenvoudig als mens in de maagd Maria geschapen hebben. En Soera 112 zegt, dat God slechts één persoon is. En het wordt als de grootste overtreding beschouwd, wanneer men andere personen naast God plaatst. Dus, uit alles wat gezegd is, is het duidelijk dat de fundamentele dwaalleringen in het christendom over de Persoon van de Zoon van God en over het wezen van de Godheid een belangrijke factor voor de Islamitische dwalingen over God en Jezus vertegenwoordigen.

We kunnen dus stellen dat het christendom een belangrijke medeverantwoordelijkheid voor de opkomst van de islam heeft. Dat moet men wel in gedachten houden. Omdat het christendom voor een groot deel in dit nieuwtestamentisch onderwijs wat God en Jezus Christus aangaat, gefaald heeft en niet trouw daaraan vastgehouden heeft, heeft dat dan uiteindelijk tot dit kwaad van de islam met betrekking tot het christendom geleid.

Het leven van Mohammed

Nu, tegen deze achtergrond kunnen we ons met het leven van Mohammed bezighouden. Hij leefde 570-632 na Christus. Hij werd geboren in 570 in Mekka, en behoorde tot de arme familie van de Hasjemieten. Zij waren toentertijd arm. Het is misschien bekend: Koning Hussein [ten tijde van de presentatie was Hussein koning] van Jordanië is ook een Hasjemiet. Dus hij komt uit deze lijn van Mohammed. Maar toen was het een arme familie. Zij behoorden tot de stam van Kuraisjieten. Dit was in zekere zin de stam van Mekka. De stam bestond uit ongeveer tien families. Het was eigenlijk een rijke stam, maar Mohammed behoorde daarin tot een arme familie. Met vijf jaar werd Mohammed een wees. Eerst werd hij door zijn grootvader Moettalib opgevoed, en toen deze gestorven was door zijn oom Abu Talib. Hij verdiende zijn brood als herder. Met twintig jaar kwam hij in dienst bij een rijke dame genaamd Khadijah. En daar had hij onwaarschijnlijk succes. Waar hij ook zijn handen in de handel had, ging het hem gewoon heel goed af. En zo had hij zich uiteindelijk omhoog kunnen werken tot karavaanleider. Daarom kon hij reizen maken van Mekka naar Syrië. Hij had contact met christelijke en joodse kooplieden, en tenslotte, in het jaar 595, ontving hij een huwelijksaanzoek van Khadijah. Nu is dat natuurlijk ongewoon voor een vrouw om een ​​man in deze maatschappij een huwelijksaanzoek te doen. Maar dat was omgekeerd ook niet mogelijk want een arme mocht bij een rijke vrouw geen ​​verzoek indienen. Zo was het dus de rijke die het de arme deed. Hij was vijfentwintig en zij veertig jaar en het was een gelukkig huwelijk. Zo ging het dus! Ongebruikelijk, maar het kan ook wel eens goed gaan zo. Ze kregen zes kinderen, zoals wij; echter, twee jongens en vier meisjes. We hebben er drie en drie. Het belangrijkste kind was Fatima. Dus geen jongen, maar een meisje, want door haar werd het geslacht voortgezet.

Mohammed was van nature zeer religieus aangelegd. En toen hij zo de religie van zijn Arabisch milieu beschouwde, werd hij bedroefd over de oppervlakkigheid. Want veel was gewoon alleen nog maar traditie. Maar de stammen hingen zelf in het algemeen deze religie helemaal niet meer aan. Hij had gesprekken met joodse en christelijke kooplieden, en elke maand trok hij zich in de buurt van Mekka in een grot terug, om over de gesprekken na te denken. Zo hield hij zich dan ook sterk bezig met het geloof in een God. Hij vastte en had zich religieus sterk onder zware tucht gesteld, en dat leidde hem soms tot waanzin, tot aan verwarring toe. En in ongeveer 609 of 610 had hij, toen hij veertig jaar was, een grote meditatieve ervaring in een grot: daar kreeg hij een openbaring, een visioen. Interessant is in welke toestand hij daarbij was, evenals in zijn latere openbaringen. Zij gingen namelijk gepaard met gekreun, zuchten, schreeuwen, en men stelde ook krampachtige spierspanningen bij hem vast. Dit bracht hem zelf tot twijfel over de vraag of het werkelijk openbaringen van de ene God waren of niet. Want er waren toen deze stamtovenaars, die kregen in feite ook door de demonen, geesten, hun openbaringen en inspiraties met precies dezelfde kenmerken als hij. Dus  had hij twijfels, maar Khadijah, zijn vrouw, overtuigde hem: Neen! Jij bent een echte profeet van de ene God Allah. Ze heeft hem daarin ook heel sterk aangemoedigd, zodat hij op deze weg verder ging. En vanaf deze eerste ervaring kreeg hij toen steeds weer nieuwe openbaringen en zo moet hem dan de Koran overgeleverd zijn. Overigens niet rechtstreeks van Allah, maar door een engel, en wel een engel, die zich als engel Gabriël aangeduid heeft.

De inwoners van Mekka waren argwanend ten opzichte van zijn openbaringen. En zij vertelden hem: Kijk, dit is niets anders dan wat onze magiërs ook hebben. Dat zijn dezelfde soort onthullingen en dezelfde omstandigheden. En ze wilden hem daarin niet volgen. Maar er waren toch enkele volgelingen van deze nieuwe openbaringen, dat waren vooral arme inwoners van Mekka, maar ook enkele rijke kooplieden. Daarbij waren bijvoorbeeld Abu Bakr en Omar. Dat wordt later belangrijk, omdat het hierbij om de eerste respectievelijk tweede kalief4, dus om opvolgers van Mohammed na zijn dood ging. In deze tijd komt er een enorme schok, namelijk dat Khadijah stierf. Dit was werkelijk een enorm keerpunt in zijn leven.

In tegenstelling tot zijn geboortestad Mekka was Medina, wat toen Yathrib heette, zeer open voor de islam. In Mekka was veel druk op jonge moslims. Nu het ging om de zogenaamde Hidschra, dat is het Arabische woord voor onthechting/breuk. Hij brak met zijn vorige stamverband en liet zich in een nieuwe stam in Medina opnemen. Vanaf dat moment begint de islamitische kalender. Vanaf dan worden de jaren geteld. Yathrib werd omgedoopt tot Medina. Medina betekent in het Arabisch “stad”. Het is in zekere zin de stad van de profeet. Mohammed zal er door zijn uitgesproken talent in staat zijn politieke en religieuze leiders te kunnen leiden en installeren.

Maar er zijn problemen in Medina. De Joden daar willen niet hem niet erkennen. Ze zeggen hem openlijk: Kijk, deze openbaringen die u hebt zijn niet in overeenstemming met de Bijbel. Hij was er kennelijk van overtuigd dat er geen verschil was, maar dat hij een profeet was in de lijn van al deze profeten die de joden al hadden. En hij was ervan overtuigd dat het in volledige harmonie ermee was, maar de Joden zeiden: Nee, dat is helemaal niet waar. Dit kunnen we niet accepteren. U bent geen profeet van de ene God. En zo begon Mohammed toen druk uit te oefenen totdat uiteindelijk de ene stam van de joden na de andere werd verdreven. Veel joden werden door hem vermoord. Hij heeft dan zelfs een jodin als vrouw genomen. Zo werden alle drie joodse stammen uit Medina verdreven respectievelijk vermoord.

Dan was er de oorlog met Mekka. Nu gebeurde er nog iets heel belangrijks: Mohammed brak in deze periode de rust van de Vredesmaand van de Arabische stammen. Dat was natuurlijk een schandaal zonder weerga. Wat geen heiden ooit gewaagd had, waagde hij. En natuurlijk, hij kreeg toen ook een openbaring dat het in zijn geval gerechtvaardigd was. De rechtvaardiging hiervan is te vinden in de Koran. In 624 na Christus heeft Mohammed met een klein leger een overweldigende en complete overwinning op de Mekkanen behaald. De motivatie was: Dapperen komen in het paradijs, lafaards in de hel.

In 625 kwam er een tegenaanval van de Mekkanen. De moslims onder Mohammed leden een vreselijke nederlaag. Nu, natuurlijk moest de nederlaag verklaard worden, en hij heeft het verklaard als een straf van Allah voor hun roofzucht die ze in eerdere gevechten aan de dag hadden gelegd. En zo kun je deze tijdelijke nederlaag accepteren. Maar toen heeft Mohammed Mekka de heilige oorlog, de jihad, verklaard. Dit is de strijd naar de wil van Allah tegen andere religies. Daar hebben we de wortel van de jihad, waarover vandaag voortdurend wordt gesproken. Dat gaat dus terug tot op deze tijd.

In 627 overvalt Mekka Medina met voor de omstandigheden daar een gigantisch leger van tienduizend soldaten. Tenminste, dat is zo overgeleverd. Mohammed zag de overmacht. En hij heeft zich als het ware begraven. Hij is dan ook niet een open strijd aangegaan. Ze hebben zich  in en rond Medina ingegraven, zodat ze alleen belegerd konden worden. Maar de mensen van Medina hadden niet genoeg voedsel en logistiek voor een dergelijke situatie. Zodat het uiteindelijk leidde tot een overwinning zonder strijd. Er kwam toen in 628 een vredesverdrag. Dit verdrag met Mekka werd voor tien jaar gesloten. Daarin was er een speciale clausule die het de moslims mogelijk maakte om een ​​bedevaart naar Mekka te maken, naar de Kaaba. Dat heeft Mohammed vervolgens benut om een krachtige demonstratie van de islam in Mekka uit te voeren. Dit leidde tot het feit dat veel nieuwe aanhangers van de islam in Mekka kwamen. Maar na twee jaar heeft hij het vredesverdrag gebroken en veroverde Mekka. Als gevolg daarvan heeft toen de ene na de andere islamitische stam om toelating tot de islam gevraagd.

Dit is ook een belangrijk punt: het breken van een vredesverdrag. Maar hij heeft daarvoor ook weer een rechtvaardiging gekregen, een openbaring, dat het geoorloofd was. Maar daarvan wordt ook de tegenwoordige overweging afgeleid: men kan een vredesverdrag met een vijand sluiten, maar men is tegenover ongelovigen, dat wil zeggen niet-moslims, niet gebonden zich daaraan ook te houden. Dit is overigens de achtergrond van de toespraak van Arafat kort na het vredesakkoord met Israël in Washington in het Witte Huis een paar jaar geleden. Kort daarna heeft hij in een moskee – ik heb de toespraak op schrift gehad en zij is ook op het internet gepubliceerd – in Zuid-Afrika gezegd: Ik ben helemaal niet gebonden aan deze overeenkomst, want tenslotte heeft Mohammed immers ook een vredesverdrag gebroken. Dit is bekend bij het publiek, en toch gaat men verder met dit gepraat over vrede, vooruitgang, enz. Dit is ongelooflijk. Men vraagt ​​zich werkelijk af: Wat voor een kennis hebben de mensen in het Westen van de islam? Ze denken westelijk, verhelderend tolerant. En ze denken dat uiteindelijk alle mensen in de wereld ook zo zullen denken. Dat is gewoon niet waar.

In 632 sterft Mohammed op 8 Juni.

© soundwords.de

NOTEN VERTALER:
1. De duivelsverzen (Eng.: The Satanic Verses) is een roman van de auteur Salman Rushdie die in 1988 verscheen. In 1989 kwam de Nederlandse vertaling op de markt. {WikiPedia}
2. De publicatie van De duivelsverzen veroorzaakte een controverse onder  fundamentalistische moslims. De oorzaak van deze controverse was de wijze waarop Mohammed, binnen de islam gezien als profeet, door Rushdie in het boek wordt neergezet; als een man die bezwijkt voor aardse genoegens. De titel heeft hierop betrekking. Het is een verwijzing naar de omstreden duivelsverzen uit de Koran. Voor veel moslims is dit een taboe.
Op 14 februari 1989 sprak Ayatollah Ruhollah Khomeini een fatwa over Rushdie uit die zijn executie aankondigde. Khomeini, de leider van Iran, noemde het boek “godslasterlijk” en “een belediging van de islam”. Verder veroordeelde Khomeini Rushdie voor de “misdaad” van afvalligheid (het verlaten van de islam). Volgens Khomeini’s interpretatie van de islamitische wetten staat daar de doodstraf op. In het boek zou Rushdie laten blijken niet meer in de islam te geloven. Khomeini riep alle “vrome moslims” op de schrijver ter dood te brengen, alsmede de uitgevers van het boek. Khomeini zette een premie van drie miljoen Amerikaanse dollars op het hoofd van Rushdie. Daarna is Rushdie ondergedoken en boden de Britten hem bescherming.
Gedurende deze periode vielen tijdens gewelddadige demonstraties verschillende doden in India, Pakistan en Egypte. Moslimgemeenschappen over de gehele wereld organiseerden protestbijeenkomsten waarin exemplaren van het boek werden verbrand. Zelfs de populaire zanger Yusuf Islam (beter bekend als Cat Stevens) uitte indirect zijn instemming met de fatwa.
Diverse rechtsgeleerden (oelema) in onder andere Egypte en Saoedi-Arabië oordeelden dat de fatwa “onislamitisch” was. De fatwa werd door 48 van de 49 landen van de Islamitische Conferentie een maand later verworpen. {WikiPedia}
3. De opvatting dat Jezus al als persoon bestond voor zijn geboorte, of vóór zijn conceptie in de schoot van Maria, is een bijna algemeen aanvaard onderdeel van de leer van de Drie-eenheid. Hoe deze pre-existentie exact moet worden gedefinieerd is omstreden … De pre-existentie wordt traditioneel vooral afgeleid uit de eerste verzen van het Evangelie volgens Johannes: In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Het Woord (de Logos) wordt vereenzelvigd met Christus. Door deze uitleg krijgt Christus niet alleen bij de verzoening van God en mens een rol maar ook bij de schepping van de wereld.
Orthodoxe protestanten baseren de pre-existentieleer niet alleen op het Nieuwe Testament, maar verwijzen ook naar de gedeelten in het Oude Testament, die verschijningen van God met meerdere personen beschrijven en die worden beschouwd als verschijningen van Jezus zelf. {WikiPedia}
4. Een kalief (Arabisch: خليفة chalifa: opvolger, plaatsvervanger, rentmeester) staat aan het hoofd van een kalifaat. In de geschiedenis wordt meestal bedoeld het islamitische rijk maar er waren ook andere (hiervan afgeleide) kalifaten. In 1924 werd het kalifaat door Mustafa Kemal Atatürk afgeschaft.
Een kalifaat is een staat die geregeerd wordt door een kalief, dat wil zeggen een opvolger van de islamitische profeet Mohammed. {WikiPedia}

Wordt DV vervolgd.

Geplaatst in:
© Frisse Wateren, FW