De “handdruk” van de Meester

De vooruitgang van vrouwen wordt in deze wereld geleidelijk aan zeer groot geschreven. We worden door politieke, zakelijke en sociale vrouwenvooruitgangsbewegingen overspoeld. In een onderneming werd zelfs de zittende bondskanselier van Duitsland uitgenodigd. Hij moest de vooruitstrevende vrouwen “een nieuwe kick” geven, wanneer hij ook zelf met het oog op zijn vierde huwelijk een bijzonder licht werpt op de “vooruitgang van vrouwen”.

Bij alle akkoorden werd eenstemmig duidelijk dat de vrouwen niet meer tevreden zijn met hun tot nu toe geldende rol met het doel dat vrouwen beter voor de dag zouden kunnen komen, worden vele programs ontworpen. Deze beginnen al met de opvoeding van de jeugd. Meisjes moeten niet meer met poppen spelen – alsof zij dat moesten. Nee, zij moeten van kind af aan in “sterkere” rollen opgroeien. Wat dat betekent, daarover wordt weliswaar nog als twistpunt gediscussieerd. In elk geval geven enige “vrouwenonderzoekers” te overwegen, dat er toch zoiets als een vrouwelijk karakter met bijzondere eigenschappen schijnt te bestaan.

Deze massieve “vrouwenpower” die al lang niet meer alleen bestaat uit de vrouwelijke omvorming van “mannelijke” woorden – zoals bijvoorbeeld meesteres in plaats van meester -, komt ook niet tot stilstand voor de “Christelijke huisdeuren”. De vraag die wij ons moeten stellen, is: Hoe gaan wij daarmee om? Over dit thema zullen hier enkele gedachten voorgesteld worden, met de wens dat auteur en lezer bereid zijn werkelijk de gedachten van God op te nemen, en daarnaar te oordelen respectievelijk te handelen. Bij zulk een artikel bestaat natuurlijk “het gevaar” dat in het bijzonder de mannen weten willen, wat aan de vrouwen gezegd mag worden. Niet alleen hierom heb ik enkele aanvullende gedachten voor mannen toegevoegd.

Kinderopvoeding: “Man en vrouw schiep Hij hen”

Al helemaal aan het begin van de Bijbel lezen we dat God niet eenvoudig “de” mens gevormd heeft, maar dat Hij een man en een vrouw geschapen heeft (Genesis 1:27). Dat laat duidelijk zien dat God onderscheid in de mens gelegd heeft. Het is niet waar dat ieder mens op zich uniek is. Er zijn God gewilde verschillen tussen man en vrouw. En wanneer God dit in onze natuur gelegd heeft, dan kan het alleen maar met schadelijke gevolgen verbonden zijn, wanneer wij deze verschillen proberen weg te poetsen.

Met dit verschil tussen man en vrouw moest in de opvoeding al rekening worden gehouden. “Leer de jongen de eerste beginselen naar de eis van zijn weg” (Spreuken 22:6). Dat betekent in overeenstemming met de natuur van het kind. Dat heeft niet alleen betrekking op de verschillen tussen jongens, maar ook tussen jongens en meisjes of kinderen in het algemeen. Het is eenvoudig niet waar dat dit de jonge mensen opgelegd wordt. Vele ouders kunnen daarvan berichten, dat meisjes vanuit zichzelf menige dingen totaal anders doen dan jongens. Natuurlijk is het niet louter”het meisje” of “de jongen” – en zeker kunnen wij ook vele overeenkomsten waarnemen. Maar toch blijven verschillen in de regel bestaan.

School en opleiding: dezelfde kansen en verschillende beslissingen

De toegang tot het afzonderlijk onderwijsaanbod is vandaag voor jongens en meisjes tegelijk goed mogelijk. Het hangt onder andere samen met de schoolplicht, die voor jongens en meisjes geldt. Er is zeker onderscheid tussen de voorkeur van jongens en meisjes, wanneer er in de hogere scholen keuzemogelijkheden zijn. Niet zelden worden de zogenaamde harde1 vakken door jongens en de zogenaamde zachte vakken door meisjes gekozen. Iets vergelijkbaars geldt voor de opleidings- respectievelijk studiebeslissing.

Als Christen maken wij ons op deze plaats wel een voorstelling wat wij in het beroepsleven “bereiken willen”. Zeker is het streven naar een bijzonder carriereresultaat noch voor een man noch voor een vrouw bijbels. “Hebben wij echter voedsel en kleding, dan zullen wij2 daarmee tevreden zijn” (1 Timotheüs 6:8). Vermoedelijk is dat een gedachte die zich bijzonder op ons mannen richt, daar wij graag naar hogere dingen streven.

De positie van de vrouw: De man is haar hoofd

Maar voor de vrouwen bestaat een extra “moeilijkheid”. God maakt in de Bijbel zeer duidelijk, dat de man het hoofd van de vrouw is (1 Korinthe 11:3). Deze uitspraak heeft hier niet direct betrekking op het huwelijk (zonder dit uit te sluiten), maar is een heenwijzing naar de scheppingsordening van God. Alle vernieuwingsstreven ten spijt wordt het zelfs ook in de maatschappij niet zelden (nog?) als niet passend aangezien, wanneer “de vrouw de broek aanheeft”. En een gelovige vrouw zal pas juist aanvoelen waar zij zich terughoudend moet opstellen. Zo zal de Heer haar ook wijsheid geven zich bijvoorbeeld in het beroepsleven juist te gedragen in het geval zij een patroonsfunctie zou hebben. Of een vrouw zulk een functie moet nastreven, mag iedere zuster voor de Heer beslissen.

Het is in de huidige tijd van emancipatie voor vrouwen niet gemakkelijk, deze bijbelse ordening aan te nemen. Een godvruchtige vrouw moet zich echter bewust zijn dat God gehoorzaamheid juist dan zeer beloont, wanneer het ons mensen niet gemakkelijk valt.

Resultaat voor vrouwen: Bij God telt de carrière niet

Daarom zal het natuurlijk ondanks dat ook voor een jonge Christin in de regel juist zijn, een opleiding of misschien een studie te doen3. Zij moet allereerst in staat zijn om in haar levensonderhoud te kunnen voorzien, want alleen de Heer weet of (en wanneer) een huwelijk gesloten wordt. En de kennis van beroepsvorming of van de arbeidswereld kan ook in het huwelijk nuttig zijn. Het grote onderscheid met vrouwen in de wereld is, moet echter bij alles deze overwegingen zijn dat niet het carriere-denken en erkenning als criterium genomen worden (dat geldt natuurlijk ook voor gelovige mannen!).

Het is met het oog op de waardeveranderingen in onze maatschappij voor jonge vrouwen – ook voor godvruchtige vrouwen – enorm moeilijk geworden in de druk stand te houden en het geluk niet in de carrière te zoeken. Men wordt gezien als “prehistorisch”, gedeeltelijk zelfs als iemand die de “vreselijke overtuigingen” van de mannen ondersteunt, en als “verliezer” (sorry, verliezerin natuurlijk). laten alle jonge en oudere zusters echter beseffen, dat niet het waardeoordeel van de op resultaat gerichte mensen van deze wereld telt. Ook niet het misschien vaak medelijdende gelach zelfs van jonge broeders, die hun eigen waarden niet op de Bijbel funderen. Uiteindelijk telt alleen de “handdruk van de Meester”: Zijn beloning en Zijn waardering zullen – daarvan ben ik heel zeker – elk “afzien van” in de huidige tijd meer dan goed maken!

Wordt D.V. vervolgd.

Manuel Seibel, Juni 2002, © Folge mir nach

Geplaatst in: Gezin
© Frisse Wateren, FW