Voor veel mensen is de huidige situatie – veroorzaakt door het Corona-virus – niet alleen een uitzonderlijke tijd, maar tegelijk een stresstest. Christenen zijn daarbij geen uitzondering. De uitgebreide “contact-versperringen” en de “Stay at Home” stellen ons voor geheel nieuwe uitdagingen. Uitdagingen waar niemand op was voorbereid en niemand op kon worden voorbereid. De dagelijkse routine is voor velen nogal veranderd. De kinderen zijn thuis en hebben het druk. Voor sommigen is het thuiskantoor aan de orde van de dag in plaats van het gebruikelijke ‘buitenshuis werken’. De meeste hobby’s kunnen niet worden bedreven zoals voorheen. De mogelijkheden om samen te sporten zijn beperkt. Bezoeken zijn niet of slechts in zeer beperkte mate mogelijk. En bovenal missen we, hopelijk – de werkelijke bijeenkomsten. Het leven moet ineens worden gereorganiseerd en dat gaat niet altijd probleemloos. Voor velen van ons is dit een echte stresstest – ook in ons huwelijk en in ons gezin. De tijd die we samen doorbrengen is aanzienlijk langer dan normaal.

Dit is voor velen een geweldige kans, omdat we de tijd goed kunnen benutten. We kunnen de gemeenschap met onze Heer intensiveren. We zullen dankbaar zijn, dat we elkaar hebben. We hebben tijd om te praten en gedachten uit te wisselen. Communicatie binnen het huwelijk en het gezin wordt aangemoedigd. Maar het gaat niet altijd even soepel. Soms liggen de zenuwen nu open, omdat de tijd die je samen doorbrengt het risico op conflicten vergroot. Gebreken in het huwelijk en het naast elkaar bestaan van een gezin komen plotseling aan het licht. Het ‘thuis’, dat eigenlijk een plek moet zijn waar we kunnen bijtanken en nieuwe energie kunnen opdoen, wordt voor sommigen opeens uitputtend. De persoonlijke spanning van de een wordt plotseling ontladen aan de ander. Kinderen zijn gestrest. Moeders zijn gestrest en vaders begrijpen de wereld niet meer.

Enerzijds is de nabijheid van thuis positief en fijn, omdat we simpelweg meer tijd voor elkaar hebben en de mogelijkheden “buitenshuis” aanzienlijk verminderd zijn. Aan de andere kant zorgt het thuis zijn vaak voor spanning en stress. De kinderen jengelen omdat ze niet weten wat ze met zichzelf moeten doen en ouders weten niet, hoe ze hun kinderen bezig moeten houden.

Wat te doen? Media en mediaconsumptie zijn momenteel nog veel groter dan ze al zijn. Enerzijds voorzien ze ons constant van de laatste informatie over de verspreiding en beheersing van het virus of de verlangde versoepeling. Of dit altijd nuttig is, is een open vraag. Minder kan hier meer zijn. Aan de andere kant worden de resulterende inactieve tijden in de dagelijkse routine vaak gecompenseerd door overmatig mediaconsumptie – en niet alleen door onze kinderen. We willen het kind hier zeker niet met het badwater weggooien, maar we moeten ons bewust zijn van de risico’s en bijwerkingen. Daarnaast zijn er vaak geschillen en argumenten over de gebruikstijden en inhoud.

In ieder geval lijkt meer mediaconsumptie niet de juiste uitweg te zijn, hoewel we het natuurlijk niet volledig op “nul” zetten kunnen – en willen.

Dus wat te doen? Ik wil hier nu wat ideeën daarover geven:

1. Gebed voor elkaar en met elkaar (1. Thess. 5:17): De Bijbel roept ons herhaaldelijk op om te bidden. We kunnen van de Corona-tijd een langere gebedstijd maken.
2. Het Woord van God (Kol. 3:16): Het Woord van Christus moet altijd rijkelijk in ons wonen. Vaak is er in het “normale dagelijkse leven” weinig tijd om de Bijbel ter hand te nemen en deze persoonlijk – en gemeenschappelijk – te lezen. Waarom niet juist nu eens een bijbelboek of een onderwerp persoonlijk, als echtpaar of samen met de kinderen iets intensiever beschouwen?
3. Dankbaarheid (Kol. 3:15): De Corona-periode maakt ons dankbaar voor veel dingen die we als vanzelfsprekend beschouwd hebben en toch niet vanzelfsprekend waren. En voor veel dingen die we nog steeds – als vanzelfsprekend? – hebben.
4. Begrip (Gal 6.2): Vooral in stressvolle situaties is het goed om rekening met elkaar te houden en begrip voor elkaar te hebben. Echtparen onderling. Ouders voor kinderen. Kinderen voor ouders.
5. Helpen (Jes. 41:6): We kunnen juist nu elkaar helpen. Mannen hun vrouw en vice versa. Ouders voor kinderen en vice versa. Jongere mensen kunnen ouderen helpen waar bijna niemand op dit moment om geeft. Christelijke naastenliefde gaat verder dan buurthulp. We mogen het evangelische aspect niet over het hoofd zien.
6. Liefdevolle interactie met elkaar (1 Petr. 1:22): Het “gebod van liefde” bestaat altijd. Maar vooral in een tijd van aanzienlijk verminderde sociale contacten, is liefdevolle omgang met elkaar – inclusief een vriendelijk woord – nuttig om stress te voorkomen. Juist nu kunnen we laten zien, dat we elkaar in “woord en daad” liefhebben.
7. Motivatie (1 Thess. 5:11): Wederzijdse motivatie is erg belangrijk. Je kunt nog steeds veel goeds doen, zelfs in Corona-tijden. Een gewoon telefoontje, een bericht (of zelfs een brief) schrijven en een beetje aandacht geven, zijn slechts enkele van de mogelijkheden, die we elke dag hebben.
8. Het is belangrijk dat we juist in tijden van stress de vrede zoeken, versterken wat we gemeenschappelijk hebben (ook met onze kinderen) en ons verheugen in onze Heer. De vreugde van de Heer is – en blijft – onze kracht (Neh. 8:10).

 

E. A. Bremicker; © www.bibelstudium.de

Online in het Duits sinds 30.04.2020.
* Dit artikel is van Duitse origine, maar heeft ook veel raakvlakken met onze Nederlandse situatie. {FW}

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW