Christenvervolging vandaag

“… opdat niemand wankelt in deze verdrukkingen. (Want zelf weet u dat wij daartoe bestemd zijn” (1 Thess. 3:3).

“Weest nuchter en waakt; uw tegenpartij, [de] duivel, gaat rond als een brullende leeuw, op zoek wie hij zou kunnen verslinden” (1 Petr. 5:8).

Christenvervolging vandaag

Vervolging van christenen is niets nieuws. Het vuur van de vervolging ontvlamde al aan het begin van de geschiedenis van de christelijke kerk met de steniging van Stefanus. En het brandde ook in de daarop volgende 2000 jaar. Tot op de dag van vandaag worden gelovigen onderdrukt, geterroriseerd en vermoord. Ongeveer 200 miljoen christenen worden wereldwijd om hun geloof vervolgd. Elk jaar laten duizenden christenen hun leven voor hun geloof1.

Het thema van “christenvervolging” speelt in onze samenleving een vrij kleine rol. Het probleem wordt vaak slechts niet of nauwelijks opgemerkt, wanneer vluchtelingenstromen het thuisland verlaten of als er iets gebeurt, wat een heel bijzondere uitwerking heeft – zoals de moord op drie christenen in 2007 in de EU-kandidaat-lidstaat Turkije.

Als christenen moeten we een bijzondere interesse in het lot van de vervolgde broeders en zusters over de hele wereld hebben. Dit document geeft een zeker overzicht van  hun situatie en wil daartoe aansporen, zichzelf in te denken in de realiteit van de vervolgden en voor hen concreter te bidden.

Wereldwijde lijst van vervolgden (World Watch List)

De christelijke hulporganisatie “Open Doors” publiceert jaarlijks de zogenaamde World Watch List. Daarin zijn 50 staten opgenomen, waarin voor christenen grote moeilijkheden gemaakt worden. De marge varieert van “zware vervolging” in Noord-Korea tot “enkele problemen” in Colombia.

Hevige vervolging is er in tien landen:

1. Noord-Korea
2. Somalië
3. Irak
4. Syrië
5. Afghanistan
6. Sudan
7. Iran
8. Pakistan
9. Eritrea
10. Nigeria

Een vluchtige blik op het World Watch List maakt al duidelijk, dat christenen vooral in islamitische en communistische landen het bijzonder zwaar hebben. Daarom moet de situatie van de christenen daar in dit artikel toegelicht worden.

Kerk onder het communisme

Onder de vlag van het communisme werden de christenen vaak zwaar vervolgd. In de voormalige Sovjet-Unie alleen al werden duizenden christenen binnen ongeveer 70 jaar gedood. Hoewel het communisme in de laatste 20 jaar enorm verloren heeft aan belang en invloed, zijn er nog vijf communistische landen in de wereld: Noord-Korea, Laos, China, Cuba en Vietnam. In al deze landen worden christenen gediscrimineerd en onderdrukt. Vooral heel slecht is de situatie in Noord-Korea.

Noord-Korea

De situatie in Noord-Korea is voor de mensen – en natuurlijk ook voor christenen – uiterst moeilijk. De economie is zeer zwak en al jaren is er een grote hongersnood die het leven van talloze mensen gekost heeft. Geestelijk gezien heerst er grote duisternis: Een verschrikkelijke persoonlijkheidscultus kenmerkt het land. Zo begint de Noord-Koreaanse tijdrekening op de verjaardag van wijlen dictator Kim Il Sung. Deze man wordt zelfs als de eeuwig aanwezige God-Vader aanbeden, terwijl zijn zoon, de inmiddels overleden Kim Jong Il (de ‘Geliefde Leider’ of ‘eeuwige Zoon van de eeuwige zon’) de door hem bestemde Redder zijn zou. In 1977 werd deze ideologie aan de grondwet toegevoegd. Men kan zich goed voorstellen dat christenen als vijanden van de staat worden gezien en opgejaagd worden. Velen van hen zijn in de afgelopen jaren gedood; duizenden zijn gevlucht en hebben daarbij hun leven op het spel gezet. Hoeveel christenen in Noord-Korea nog in leven zijn, kan niemand zeggen. Misschien zijn het er 200.000, waarschijnlijk nog meer. Tussen de 50.000 en 70.000 bevinden zich in de 15 werkkampen in het land. Alleen het bezit van een Bijbel is voldoende om aan zo’n kamp te worden toegevoegd. De levensomstandigheden (als dat nog wel de juiste term is) daar zijn uiterst slecht. Er wordt gemeld, dat ook sommige christenen daar tot de dood kwamen.

Soon Ok Lee was een overtuigd Koreaanse communistische. Maar zij kwam door een intrige in de molen van justitie en werd tot 13 jaar gevangenschap veroordeeld. In het werkkamp Khechen moest ze een 6 x 5 meter grote tent met 80 andere gevangenen delen. Voor de lunch was er 90 en 700 gram per dag. Ze werkten 18 uur per dag onder streng toezicht en vele klappen. Wie niet spurtte, werd opgesloten in een kleine cel waarin je je nauwelijks kon bewegen. Soon Ok Lee heeft in Khechen gezien, dat christenen op de meest brute wijze behandeld werden. Hen was niet eens toegestaan om omhoog te kijken naar de hemel, omdat het zou kunnen aangeven dat zij hun hulp van God verwachtten. Niet één van de christenen die zij ontmoet had, heeft het geloof opgegeven. Hun moed en standvastigheid maakte  heel veel indruk op Soon Ok Lee.

Eén keer per maand werden de gelovige vrouwen in gevangenschap gevraagd om voor de verzamelde gevangenen hun geloof af te zweren. Hen werd in het vooruitzicht gesteld dat zij dan minder moesten werken of zelfs vrijgelaten zouden worden. Maar de vrouwen weigerden allen. Als straf voor hun koppigheid werd hen zeer ondankbaar werk toegewezen. Daartoe behoorde het vervoer van menselijke uitwerpselen uit een grote afvalwatertank. Toen een van de christinnen, Ok Daan Lee, uitgleed en in de tank viel, sprongen vier zusters – ondanks het protest van de bewakers – in de tank om Ok Daan Lee te redden. De bewakers bevalen ondertussen de tankklep te sluiten en daarmee werd het lot van deze vijf vrouwen bezegeld.

Soon Ok Lee, die dit gezien heeft, kwam verrassend genoeg na zes jaar vrij en vluchtte naar Zuid-Korea. Daar bekeerde zij zich tot Jezus Christus. Haar uitzonderlijk schrijnende ervaringen heeft ze in een boek gepubliceerd (“Laat me jullie stem zijn”).

Kerk onder de Islam

De vervolging van christenen in de Islam heeft een lange, trieste traditie. Het gaat terug naar Mohammed, die heftig tegen christenen tekeer ging en de strijd tegen de “ongelovigen” propageerde. Natuurlijk was en is ook daar, zelfs waar de Islam de belangrijkste godsdienst is, deels een vreedzaam samenleven tussen moslims en christenen. Christenen worden echter door moslims als tweederangs burgers beschouwd en moeten de meeste nadelen op de koop toe nemen. De weg naar onderdrukking is dan niet meer ver weg. Ongeveer 2/3 van de staten op het World Watch List, wordt beïnvloed door de Islam. Dat spreekt een duidelijke taal.

Saudi-Arabië

Zeer consequent wordt het christelijk geloof in Saoedi-Arabië onderdrukt (dit land wordt slechts “alleen nog maar” op plaats 12 van de World Watch List genoteerd). In dit land heerst koning Abdullah, die alle macht in handen houdt en een streng beleid volgt. Hij is ook de bewaker van de heilige plaatsen Mekka en Medina, die alleen door moslims kan worden betreden.

Bijna alle Saoedi’s zijn moslims. Onder hen zijn vrijwel geen christenen bekend. Dat ziet er bij de vele gastarbeiders die in dit rijke land wonen, gelukkig enigszins anders uit. Maar deze christenen worden nauwlettend gevolgd en hebben geen mogelijkheid om te evangeliseren. Zendingswerk wordt strafrechtelijk vervolgd. Er is extra religieuze politie, die ervoor zorgt dat de religieuze regels worden nageleefd en er geen vreemde elementen binnensluipen. Als een moslim zich tot het christendom bekeert, krijgt hij de doodstraf. Dit is wat de Koran voor deze “afval” eist. De doodstraf wordt afgedwongen door onthoofding met een zwaard, meestal in de ochtenduren op een voor het publiek toegankelijke plaats.

Een echtpaar uit Mekka, we noemen hen Omar en Abia, waren overtuigde moslims. Ze wilden aan de “heilige oorlog” deelnemen. Maar Omar kwam in het bezit van een bijbel – die er officieel in het land helemaal niet is – en leest ijverig daarin. Na zeven jaren van oprecht zoeken kwam hij tot levend geloof in de Zoon van God. Zijn vrouw en twee kinderen bekeerden zich korte tijd later. Nu leven ze in constante angst te worden ontdekt. De kinderen ontpoppen zich als een echt veiligheidsrisico, omdat ze niet zo voorzichtig handelen en soms een christelijk lied op weg naar school neuriën. Het gezin woont volledig geïsoleerd en heeft geen contact met andere Saoedische christenen. Als Omar en Abia ontmaskerd worden, is het waarschijnlijk met hun leven gedaan.

Somalië

Wanneer men aan vervolging door de Islam denkt, komen als eerste de Arabische landen in de zin. Maar ook in Afrika woedt de vervolging tegen de Christenen door islamisten. Met name in Somalië, dat nu zelfs op de tweede plaats op de World Watch List staat.

In Somalië leven ongeveer 10 miljoen mensen. De overgrote meerderheid hiervan behoort tot de soennitische moslims. Politiek gezien zinkt het land praktisch in anarchie. De terreurgroep Al-Shabaab verspreidt angst en terreur en is vastbesloten to een strikte handhaving van de sharia. De weinige christenen die zich meestal verborgen houden, staan er onder extreme druk.

Omdat het lijden van anderen ons vaak pas dan echt ter harte gaat, wanneer het in mensen geconcretiseerd wordt, zou ik graag enkele individuele lotgevallen noemen:

• De 25-jarige Mansuur Mohammed, die zich van de Islam tot het Christendom had bekeerd, werd door fanatieke moslims voor een groot publiek en onder luide “Allahu Akhbar”- kreten  onthoofd.
• In de hoofdstad Mogadishu hebben aanhangers van de radicale Al-Shabaab een moeder van vier kinderen, vanwege haar christelijk geloof, gedood. De 36-jarige werd voor de ogen van de buren de keel doorgesneden. Asha Mberwa laat vier kinderen achter tussen de vier en twaalf jaar oud. Haar man Abdinazir Mohammed Hassan moest onderduiken.
• Op 18 augustus 2009 werd de 41-jarige bekeerling en vader Ahmed Matan gedood omdat hij een lange tijd niet in de moskee was gezien.
• Op 15 september 2009 werd de 69-jarige Omar Khalafe bij het transport van Bijbels gevangen genomen en gedood.
• Op 28 september werd de 46-jarige Mariam Hussein doodgeschoten omdat Bijbels bij haar werden gevonden.
• Op 14 november 2009 werd de 23-jarige christen Mumin Yusuf neergeschoten, omdat hij een 15-jarige moslim zou hebben geprobeerd te bekeren.
• Op 21 februari 2009 onthoofdden de islamisten de 11-jarige (!) Raham en zijn 12-jarige (!) broer Hussein in aanwezigheid van hun 7-jarige broer, die ze lieten lopen.
• Op 19 oktober 2009 werd de 45-jarige christen Amina Muse Ali doodgeschoten in haar huis, omdat ze weigerde zich volgens het (vreemde) gebruik te sluieren.
• In 2010  werd Nurta Mohammed Farah vermoord. Ze was een moslima vrouw, die als tiener tot een levend geloof in Jezus Christus kwam, en dit geloof ook moedig beleden had. Ze werd door haar ouders geslagen, en gedurende de dag vastgebonden aan een boom en in de nacht opgesloten in een smalle donkere kamer en vanwege haar geloof in de Heer Jezus voor gek verklaard en dwangmatig met medicijnen behandeld. Ondanks al deze vervolgingen was Nurta standvastig in het geloof gebleven. Ze moest van haar huis vluchten en zich verbergen. Echter, de zeventien-jarige Nurta werd door twee islamisten, die waarschijnlijk door de ouders ingehuurd werden, opgespoord en doodgeschoten. Bij haar werden de woorden van de Bijbel bevestigd: “en iemands huisgenoten zullen zijn vijanden zijn” (Matth. 10:36).

Eritrea

Een ander Afrikaans land, waar de vervolging behoorlijk heftig is, is Eritrea. In dit land zijn slechts drie grote kerken die  door door de islam erkend  worden. Christenen die anders bijeenkomen, worden niet getolereerd, maar vervolgd. Veel kwijnen weg in de gevangenis vanwege hun geloof.

Een bijzonderheid in Eritrea is dat de gevangenen vaak worden vastgehouden in zeecontainers. Dit is een bijzonder onwaardige manier om mensen op te sluiten. ’s Nachts wordt het erg koud in deze gevangenissen, en overdag is er een ondraaglijke hitte. Helen Berhane beschrijft in haar boek “Mijn lied klinkt in de nacht”, hoe het in zulke zeecontainers toegaat: Er is alleen een klein gaatje in de containers via welke een beetje frisse lucht doordringt. In de container zijn  zo veel mensen (en veel vlooien en luizen), zoals op de vloer een plaats kunnen vinden. In de hoek van de container staat een emmer, waarin aan de roep van de natuur kan worden voldaan. Overdag worden de gevangenen naar de “wc box” geleid om de emmer te  legen. Wie uit de container naar buiten gluurt of slechts een lied zingt, moet rekening houden met draconische straffen. Deze omvatten ernstige afranselingen. Velen werden ook vastgebonden in het vuil voor de containers. In extreme hitte, in weer en wind.

En het is hier, zoals het zo vaak in de lange geschiedenis van de christelijke kerk was: Slechts één handtekening is genoeg om aan de ijzeren gevangenis te ontsnappen. Maar velen bleven en blijven standvastig. Dit doorzettingsvermogen leidde niet alleen tot verwondering, maar ook tot bekering van velen, die hen hebben waargenomen. “Achteraf kan ik alleen maar bevestigen dat de autoriteiten uiteindelijk moesten beseffen, hoe weinig succes ze met hun methoden hebben. Sinds de kerken gesloten zijn, is het aantal christenen verdubbeld of verdrievoudigd. Misschien gebruikt God de verschrikkelijke situatie van de gelovigen in Eritrea om Zijn werkelijkheid en macht te onthullen” (H. Berhane).

Waarom deze vervolgingen?

Als je over deze vervolgingen leest, vraagt men zich af waarom de haat en woede over christenen komen en waarom ze zo door de religieus gemotiveerde vervolgingen getroffen zijn.

Eén antwoord is, dat christenen met de Bijbel de waarheid in handen houden. En de waarheid is vaak niet gewenst. Veel mensen willen niet horen dat ze verloren zondaren zijn die zichzelf niet kunnen verlossen. Zij vertrouwen liever op hun religie, hun ideologie en hun eigen werken. Maar de Heer Jezus zei: “Ik ben de weg en de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij” (Joh. 14:6). Alleen Hij is de weg naar God. Dit maakt de Bijbel onmiskenbaar duidelijk.

De mensen wilden Jezus Christus niet, toen Hij op aarde was; Zijn prediking tot bekering ontmoette felle tegenstand. Het licht dat de schuld van de mensen openbaarde, moest daarom worden gedoofd: Jezus Christus werd vervolgd en tot slot aan een kruis genageld en gedood.

Jezus zei tegen zijn volgelingen: “Een slaaf is niet groter dan zijn heer. Als zij Mij hebben vervolgd, zullen zij ook u vervolgen” (Joh. 15:20). Jezus’ discipelen worden vervolgd en verworpen, evenals Christus het ervaren heeft. Maar in deze vervolgingen moeten Christenen hun liefde aan de vijanden bewijzen, want de Heer Jezus heeft zo geleefd en geleerd: “Maar Ik zeg u: Hebt uw vijanden lief en bidt voor hen die u vervolgen” (Matth. 5:44). Christenen kunnen dit doen omdat ze weten dat na de tijd van de vervolging de eeuwige heerlijkheid voor hen komen zal. “Geliefden, laat de vuurgloed in uw midden die tot uw beproeving dient, u niet bevreemden alsof u iets vreemds overkwam; maar naarmate u deel hebt aan het lijden van Christus, verblijdt u, opdat u zich ook verblijdt met vreugdegejuich bij de openbaring van Zijn heerlijkheid” (1 Petr. 4:12-13).

Vervolging – een gevaarlijk wapen van de duivel

Vervolging is een gevaarlijk wapen van de duivel. Sommige christenen hebben de neiging om welvaart en vrijheid voor het afnemen van het christendom in ons land verantwoordelijk te stellen, en denken dat in landen waar sprake is van vervolging, het geestelijk leven als vanzelf tot bloei komt.

Het is zeker waar dat een gemakkelijk christelijk leven vaak oppervlakkig is en dat tijden van verdrukking veelvoudig dagen van zegen en opwekking geweest zijn. Toch moeten wij  christenen echter niet vergeten, dat door vervolging in sommige gebieden het licht van het getuigenis van Christus bijna volledig werd weggevaagd.

Uit de gelijkenis van de “viervoudige akker” in Mattheüs 13 vers 1-9 en vers 18-23 leren we, dat niet alleen de zorg van deze wereld en de verleiding van de rijkdom de vrucht voor God kan verstikken, maar ook de vervolging en verdrukking (vs. 22,23). Beide zijn gevaarlijk!

De duivel als een “brullende leeuw” is net zo onheilspellend als een “sluwe slang “(1 Petr. 5:8; 2 Kor. 11:3). We moeten de “leeuw” niet onderschatten, alleen omdat we hem misschien nog niet echt ontmoet hebben! In vervolgingen is het gevaar groot in het geloof te wankelen (1 Thess. 3:3). Gelatenheid en vermoeidheid maken zich snel breed (verg. Hebr. 12:3). Laten wij daarom bidden voor de vervolgde christenen, dat de Heer hen moed geeft en zij in de moeilijkheden tot Zijn eer leven kunnen.

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW