Lees Filemon 1-25
De brief aan Filemon laat ons op een prachtige manier zien, dat het christendom niet louter een theorie of leer is, maar dat het mensen ertoe kan aanzetten zich totaal anders te gedragen dan natuurlijke impulsen en zelfs ook menselijke gerechtigheid.
Paulus zou het recht hebben gehad om zijn apostolische autoriteit te gebruiken om Filemon te bevelen zijn ontrouwe dienstknecht terug te nemen en hem vervolgens beschikbaar te stellen voor Paulus. Maar genade laat hem een andere weg gaan. Hij vraagt het Filemon en geeft hem daarmee de gelegenheid om deze liefdesdienst voor Paulus uit eigen vrije wil te doen.
Onesimus had kunnen aandringen op sociale rechtvaardigheid en had zeker zijn vrijheid graag willen behouden. In plaats daarvan brengt het nieuwe leven hem ertoe, dat hij terugkeert naar zijn meester, zelfs met de optie om terug te moeten keren naar de oude slavendienst.
En Filemon had alle reden om zijn weggelopen ‘nietsnut’ streng te straffen. Dat was zijn goede recht (vandaar de instructies in de wet, verg. Deut. 23:16). Maar de nieuwe relatie met zijn broeder in geloof, Onésimus, zou hem ertoe aanzetten hem ook als broeder te accepteren. “10.000 talenten” waren hem kwijtgescholden, en daarom werd hij nu opgeroepen om Onésimus de “100 denaren” kwijt te schelden (verg. Matth. 18:21-35).
Het Woord van God maakt niet alleen aanspraak om ons denken te veranderen, maar ook ons praktische gedrag. Het christendom is geen theorie. Het verandert mensen.
Marco Leßmann
Online in het Duits sinds 25.03.2015.
Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW