Bob Dylan

Enige jaren geleden overnachtte ik met mijn gezin tijdens een fietsvakantie in een vakantiehuis. Daar bracht juist een groep jonge mensen een vakantie door. Zij nodigden ons uit om een dia-lezing over de folk- en rockzanger Bob Dylan bij te wonen. Deze lezing heeft mij steeds weer bezig gehouden …

Christelijk of Christen zijn?

Deze beide zijden – Christen aan de ene kant, leven in de “oude wereld”, zoals tot nu toe aan de andere kant – van zijn leven stemmen tot nadenken. En bevatten ook belangrijke lessen voor ons.

Bob Dylan werd in 1941 als zoon van een joodse koopman geboren. Zijn eigenlijke naam was Robert Allen Zimmermann. In de loop van de jaren tot 1964 legde hij zich steeds sterker toe op volks- en rockmuziek en werd een beroemde ster. Zijn onderwerpen werden gekenmerkt door de afwijzing van de heersende verhoudingen – hij representeerde de geesteeshouding van zijn generatie in de zestiger jaren. Maar ondanks veel succes in de showbusiness was hij in rond het jaar 1978 in een diepe psychische crisis. Hij stelde zich met pastors van een gemeenste in verbinding en liet na lange gesprekken met hen Christus in zijn leven toe. Na ongeveer een jaar werd hij gedoopt. De zanger-tekstschrijver Bob Dylan, de zoon van Abraham Zimmermann ging over tot het Christelijk geloof, uit de joden werd hij een goj*.

Terwijl deze concertreizen waarbij hij deze “songs” ten gehore bracht, sloeg hem vaak een golf van afwijzing, ja zelfs van haat tegemoet. Bij een van zulke gelegenheden bracht hij de volgende gedachten tot uitdrukking: “Voor God kan men namelijk absoluut niets doen, en wanneer men al gered is, hoeft men immers niet eens iets voor zichzelf doen. Hoe men echter voor Hem leeft, is een vraag van een totaal andere kaliber, omdat zij in het dagelijks leven steeds weer opnieuw gesteld wordt. Daar helpen niet-gemeende bekentenissen niets”. – Dylan bedoelde dat ook Jezus door veel van Zijn aanhangers verloochend werd. Het leek erop, alsof Bob Dylan wilde breken met zijn vroegere, zondige leven benevens met al zijn vroegere liederen.

Helaas is al spoedig in zijn levensbeschrijving te lezen dat na nog een religieus album “Saved” op “Shot of Love” onder andere weer wereldlijke gezangen te horen zijn. Ook van “zendingspogingen” bij het publiek neemt Dylan afstand. In de jaren daarna verwijderde hij zich steeds verder van zijn belijdenis tot het Christelijk geloof. Er is alleen nog sprake van een religieuze fase. Joodse en boeddhistische elementen komen meer en meer voor in zijn teksten. Tegelijkertijd met de afstand tot het Christendom groeit opnieuw zijn verbondenheid met het jodendom.

Ik wil aan de hand van dit voorbeeld duidelijk maken dat “Christelijk zijn” nog lang niet betekent een echte Christen te zijn, zonder de bekering van deze man te willen betwisten. “De Heer kent hen die de Zijnen zijn”. Maar daarmee is het vers in 2 Timotheüs 2:19 niet ten einde. Er volgt: “… laat ieder die de naam van [de] Heer noemt, zich onttrekken aan de ongerechtigheid!”. Dat plaatst ons in verantwoording voor God.

– Consequent de schepen achter je verbranden:

“Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar die ze bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen” (Spreuken 28:13). “Ik zal onder hen wonen en wandelen, en Ik zal hun God zijn en zij zullen Mijn volk zijn. Daarom, gaat weg uit hun midden en scheidt u af, zegt [de] Heer, en raakt niet aan wat onrein is, en Ik zal u aannemen” (2 Korinthe 6:14-17).

Voortdurend vriendschappelijk contact met ongelovigen zal ons gevoelen voor de wil van de Heer afstompen en ons weer op oude paden terugvoeren. Hoewel we onze redding niet kunnen verliezen, is het toch mogelijk dat wij steeds meer liefde voor de tijdgeest van deze wereld krijgen en geen bruikbare werktuigen meer voor de Heer Jezus zijn. Demas is daarvan een voorbeeld. “… Demas heeft mij verlaten, daar hij de tegenwoordige eeuw heeft liefgekregen” (2 Timotheüs 4:10). Wanneer wij de ongedeelde waardering van ongelovige mensen bewust zoeken, zullen we maar nauwelijks de toestemming van de Heer Jezus vinden. “Wie dus een vriend van de wereld wil zijn, maakt zich een vijand van God” (Jakobus 4:4). Aanwijzingen hoe wij ons als navolgers van de Heer Jezus moeten gedragen, moeten in ieder geval met het Woord van God in overeenstemming zijn. In geen geval zijn de raadgevingen of het gedrag van ongelovige mensen maatgevend. De Bijbel spreekt op vier plaatsen erover, dat wij waardig moeten wandelen. “Overigens, broeders, al wat waar, al wat eerbaar, al wat rechtvaardig, al wat rein, al wat beminnelijk, al wat welluidend is, … bedenkt dat” (Filippi 4:8).

– Navolging is altijd eenzijdig:

God heeft ons voor een hoge prijs gekocht. Hij heeft daarvoor Zijn geliefde Zoon in de dood gegeven. laten wij Hem daarom vragen: “Wat moet ik doen, Heer?” met de totale bereidheid van het hart, laten wij Hem gehoorzamen om Hem door ons leven te eren.

Geplaatst in: Maatschappij
© Frisse Wateren, FW