Leestijd: 2 minuten
Hoe moeilijk vinden we het soms om ook met elkaar samen te leven. Het liefst zouden we onze medegelovigen zelf “scheppen.” Maar God heeft voor een andere manier gezorgd. God zij dank!
“Neem mensen zoals ze zijn. Er zijn geen anderen,” zei Konrad Adenauer, de eerste Duitse kanselier van 1949-63.
Het herinnert me eraan, dat we als gelovigen “goed samengevoegd” zijn (Ef. 4:16) en met elkaar verbonden zijn – plaatselijk en daarbuiten. Ook daar kunnen we de “andere” broeders en zusters in het geloof niet maken zoals wij willen dat ze zijn. Denken we, dat ze alleen “geschikt” zijn als ze gemaakt zijn naar onze “smaak”? Willen we onszelf soms tot norm voor anderen maken?
Nee, God weet het beste hoe Hij ons moet samenbrengen in de plaatselijke vergadering (gemeente) tot onze zegen en tot elkaars opbouw en voortdurend leren van volharding, geduld en het aanwakkeren van liefde.
De samenkomst is geen ‘feel good’ aangelegenheid, maar een prachtige gelegenheid om liefde te tonen wanneer iemand anders komt opdagen dan we hadden verwacht, of wanneer het vanuit ons gezichtspunt gemakkelijk is. Wat zouden anderen denken als ze met ons te maken krijgen?
En hoe zit het als we het evangelie aan mensen verkondigen? Het gevaar bestaat dat we op zoek gaan naar mensen die we persoonlijk als “eenvoudig” beschouwen. Maar zo werkt het niet. Godzijdank brengt God mensen op ons pad die Hij innerlijk opwekken en veranderen kan. En dan geldt: Er zijn geen anderen.
Wat goed dat God beter weet wat goed en zegenrijk is. Ook daarin willen we op Hem vertrouwen.
Manuel Seibel; www.bibelpraxis.de
Geplaatst in: Christendom, Evangelie
© Frisse Wateren, FW