De duif en het vuur – een belangrijke vermaning

 

“Nadat nu Jezus was gedoopt, steeg Hij terstond op uit het water; en zie, de hemelen werden voor <Hem> geopend, en Hij zag <de> Geest van God nederdalen als een duif <en> op Zich [1] komen” (Matth. 3:16).

 

De Heilige Geest was al lange tijd op zoek naar een rustplaats op aarde, zoals de duif dat was geweest in de tijd van Noach na de grote vloed. Eindelijk had Hij het gevonden in de “Mens uit de hemel” (1 Kor. 15:47). Jesaja schrijft met het oog op Christus: “Op Hem zal de Geest van de HEERE rusten” (Jes. 11:2).

De Knecht van God was en is “heilig, onschuldig, onbesmet, gescheiden van de zondaars” (Hebr. 7:26). In Hem werden reinheid, onschuld, zachtmoedigheid en nederigheid persoonlijk tentoongespreid. Dit gold ook voor de eerste dertig jaar van Zijn leven, die Hij voor de ogen van God leefde. Niet één keer heeft Hij de Heilige Geest bedroefd. Alles wat Hij dacht, zei en deed was onder de leiding van de Geest en eerde God. Hij is de enige Mens in wie de Geest permanent de vrijheid had, om elke beweging van het leven te beïnvloeden.

Waarom kwam de Heilige Geest in lichamelijke gedaante als een duif op de Zoon van God, terwijl Hij op de Pinksterdag aan de discipelen verscheen in de vorm van gespleten tongen (Hand. 2:3)? Heel eenvoudig, bij Hem was er niets wat geoordeeld moest worden. Het graanoffer was zonder zuurdeeg (Lev. 2:11), en Christus was zonder zonde, want Johannes schrijft: “en in Hem is geen zonde” (1 Joh. 3:5). De discipelen daarentegen – hoewel zij al gered waren – hadden nog steeds het zondige vlees in zich, dat tegen de Geest strijdt (Gal. 5:17).

Paulus vermaant de Efeziërs: “En bedroeft de heilige Geest van God niet, met Wie u verzegeld bent tot [de] dag van [de] verlossing” (Ef. 4:30). Wat betekent dit praktisch voor je leven? De Geest van God is heilig. Daarom zal Hij bedroefd zijn als u niet in heiligheid leeft. Hij ziet de beelden of films die u bekijkt, en Hij hoort ook de muziek waarnaar u luistert. Bovendien neemt Hij kennis van elke gedachte die in u opkomt, van elk woord dat u spreekt en van alles wat u in het openbaar of in het verborgene doet.

Wij worden onder meer aangespoord niet te lasteren of boos te zijn (Ef. 4:31), want door dat te doen bedroeven wij de Heilige Geest en belemmeren Hem in Zijn werk. Hoe snel gebeuren zulke dingen met ons als we ruimte geven aan het vlees! Maar er is nog een andere manier: de Heer Jezus lasterde nooit anderen. Hij verloor ook nooit Zijn kalmte en streed nooit met de Farizeeën, toen zij Hem aanvielen en beledigden. In plaats daarvan schrijft Jesaja over Hem: “Ik zal Mijn Geest op Hem leggen … Hij zal niet twisten of schreeuwen, en niemand zal Zijn stem op de straten horen” (Matth. 12:18,19; verg. Jes. 42:1,2).

In Christus kon de Heilige Geest te allen tijde ongestoord werken. Kan Hij hetzelfde in u doen, of zijn er op het ogenblik dingen in uw leven die Hem bedroeven en Zijn werk belemmeren? Bent u zich ervan bewust, dat de woorden die u spreekt en de dingen waarnaar u kijkt een concrete invloed hebben op het werk van de Geest in u?

 

Jan Philip  Svetlik; © www.bibelstudium.de

Online in het Duits sinds 15.03.2018.

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW