Ach, lieve tijd …

Niet ver van Koblenz verwijderd ligt het kasteel Diesayn, omgeven door een vandaag nog goed zichtbare ringmuur. Wie daar eens naar binnen gaat om te eten – of ook alleen een virtueel bezoek maakt – die zal een hoogst interessante menukaart kunnen lezen.

In onze toenemende hectische tijd vinden wij immers dikwijls nauwelijks meer tijd rustig te eten. Dit thema wordt met een opmerkelijke tekst aangepakt, die ook – of juist – ons als Christenen zeer zeker iets te zeggen heeft.

Hier de tekst in haar geheel:

<<“Stelt u zich voor: Uw eigen bank heeft u geschreven en u meegedeeld, dat u een unieke prijs gewonnen heeft. Dagelijks ontvangt u 86.400 euro bijgeschreven …! U kunt het niet geloven, uw hart slaat over, u kunt zich niet concentreren. U probeert de regels steeds weer te lezen. En eindelijk ontdekt u de moeilijkheid. Het zou toch te mooi zijn geweest om waar te zijn. U legt het schrijven aan de kant en slaat er verder geen acht op.

En toch moet er steeds weer aan denken. Een bank maakt toch geen grappen. De indruk hebbend iets beet te hebben, leest u de brief nog eens. ‘Nuchter bekeken’, zegt u tegen uzelf, ‘is er geen probleem, het zijn slechts regels’. Dus leest u alles nog eens rustig door:

Er staat: Elke morgen schrijven wij 86.400 euro bij op uw rekening waarover u volledig vrij kunt beschikken. U kunt ermee doen, wat u ook wilt. Maar dit spel heeft ook regels, zoals ieder spel bepaalde regels heeft.

De eerste regel luidt:

Alles wat u aan het einde van de dag nog op uw rekening hebt, zal weer worden afgeboekt. U kunt het geld noch overmaken noch overboeken. U kunt het alleen uitgeven. Uw rekening wordt dagelijks opnieuw met een overboeking van 86.400 euro aangevuld. Aan het einde van de dag wordt de rest afgeboekt en op de volgende dag weer met het grondbedrag aangevuld.

De tweede regel luidt:

Wij (de bank) kunnen het spel zonder vooraf te waarschuwen beëindigen. Op elk moment kunnen we zeggen: Het is voorbij. Het spel is uit. Dan sluiten wij uw rekening af en u ontvangt voortaan geen nieuw geld meer.

Gedachten schieten u door het hoofd: ‘Wat moet ik doen? Ik zou alles kunnen kopen wat ik graag wil. Niet alleen voor mijzelf, maar ook voor alle mensen die ik liefheb … misschien zelfs voor mensen die ik helemaal niet ken, omdat ik dat alles nooit voor mijzelf alleen uitgeven kan’. U neemt een blad papier en u schrijft op …”.

Wel, wat zou u doen?

Geachte gast,

Dit spel is realiteit! Ieder van ons heeft zo een ‘magische bank’. We zien haar niet, wij nemen haar niet waar. Deze magische bank is de tijd. Iedere dag schenkt ons onze Schepper 86.400 levens-seconden voor deze dag. En wanneer we ‘s avonds gaan slapen en de middernacht ons in het nieuwe vandaag brengt, is dit hoofdstuk uitgewist. Gelijk daarop krijgen we voor een verdere dag 86.400 seconden. En aan het einde van deze dag is ook dit tegoed weer weg. Wat wij op deze dag niet geleefd hebben, is verloren, voor altijd verloren. Er is alleen een heden, waaraan we vorm kunnen geven. En plotseling, zonder waarschuwing vooraf, kan de ‘Bank’ de rekening opheffen, en dat was het dan …

Daarom zouden wij allemaal nauwkeurig moeten overwegen: Wat doen wij met onze dagelijkse 86.400 seconden? Zijn zij niet veel meer waard dan al die waarden in euro’s?Wij wensen u veel benutte seconden, uren en dagen – en dat zo lang mogelijk”.>>

Tot zover het citaat uit de menukaart. Er is een Fins spreekwoord, dat luidt: “God heeft ons de tijd gegeven, over haast heeft Hij ons niets gezegd”. Het eerste deel van deze uitspraak is zeker van toepassing. Het tweede slechts beperkt. Natuurlijk moeten we ons niet door het leven haasten, maar wij moeten de “tijd uitkopen”, en er wordt op vele plaatsen zeer zeker over haast gesproken, bijvoorbeeld zich door Hem te laten redden.

Tijd is inderdaad een gave van God. De vraag aan u en mij luidt: Wat doe ik met mijn tijd – met mijn dagelijkse 86.400 seconden? Natuurlijk investeren wij tijd in onze opleiding, in ons beroep, in ons gezin. Natuurlijk investeren wij tijd in onze vrije tijd en in onze hobby’s. Er zijn mensen die urenlang voor het beeldscherm zitten en zich met de nieuwste computerspelletjes bezig houden. Anderen surfen over het internet. Weer anderen hangen gewoon maar een beetje rond en verliezen zo de ene seconde na de ander – met “chillen1”.

Nog eens de tekst uit de menukaart: “Er is alleen een heden, waaraan we vorm kunnen geven. En plotseling, zonder waarschuwing vooraf, kan de ‘Bank’ de rekening opheffen, en dat was het dan … Daarom zouden wij allemaal nauwkeurig moeten overwegen: Wat doen wij met onze dagelijkse 86.400 seconden?

Hoe is het dan voor ons als Christenen, wanneer de tijd hier op aarde daadwerkelijk afgelopen is? Oké – als jongere denkt men daarover misschien niet graag na. Maar ondanks dat is de vraag belangrijk. Niemand van ons weet, hoeveel seconden ons God nog geeft. En dan? Dan verschijnen we voor de rechterstoel van Christus (vergelijk 1 Korinthe 4:5; 2 Korinthe 5:10; Filippi 1:10). Niet om geoordeeld te worden, maar toch … om geopenbaard te worden. Dan zal de Rechter ons de vraag stelen: “Wat heb jij met je tijd gedaan?”

“Zie, nu is het [de] welaangename tijd, zie, nu is het [de] dag van [de] behoudenis”

(2 Korinthe 6:2-3).

Wat doen wij met onze dagelijkse 86.400 seconden? Staat de hele tijd onder de leidende hand van onze Meester? Welke tijd staat de Heer in het bijzonder tot beschikking? Welke tijd brengen wij door in gebed? Hoe staat het met ons regelmatig lezen van de bijbel? Welke tijd investeren we in het werk van de Heer – daar waar Hij u en mij graag gebruiken wil? En geldt het niet, ook in ons gehele “normale” dagelijkse leven, door een bewuste Christelijke levensleiding de gelegen tijd uit te kopen (Efeze 5:15-16; Kolosse 4:5)? Allemaal vragen die we niet ontwijken willen. Neem de tijd juist daarover eens na te denken.

Tijd is een gave van God. Tijd is genade om u voor de Heer en ten nutte voor ons en anderen in te zetten. “Leer ons alzo onze dagen tellen, dat wij een wijs hart bekomen” (Psalm 90:12).

“De tijd is kort” (1 Korinthe 7:29).

Ernst-August Bremicker; © Folge mir nach

Geplaatst in: Maatschappij
© Frisse Wateren, FW