“En [zo] hebben wij het profetische woord des te vaster, en u doet er goed aan daarop acht te geven als op een lamp die schijnt in een duistere plaats, totdat [de] dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw harten.”
God staat boven alles. Hij zal spoedig een einde maken aan de duisternis die ons omringt. De zon van gerechtigheid zal opgaan met genezing onder haar vleugels. Het licht van de goddelijke belofte schijnt op ons pad en scheidt ons van de wereld, want het getuigt van haar oordeel, maar ook van de heerlijkheid van het komende koninkrijk. Kan een Christen, die weet dat het oordeel over de wereld op het punt staat plaats te vinden, zich ermee vermengen of proberen er zelf beter van te worden?
In het hart van een gelovige die onderwezen is in zijn voorrechten, is het niet langer nacht. Hij is uit de duisternis geroepen tot Gods wonderbaarlijke licht. Eens was hij duisternis, maar nu is hij licht in de Heer. En omdat het dag is geworden in zijn hart, is de morgenster daar opgegaan. Hij kent de Heer Jezus niet alleen als de zon der gerechtigheid, maar ook als de stralende morgenster die gezien wordt door hen die waken voor het aanbreken van de dag. Hij wacht op de Heer, niet alleen voor het oordeel over deze wereld, maar vooraf voor de opname van de Zijnen uit deze wereld naar de hemel. Wanneer de bruid Zijn naam hoort roepen als de stralende morgenster, opent haar hart zich en roept ze: “Kom!” Haar deel is om de bruid van het Lam te zijn in de intimiteit van het Vaderhuis, hoewel ze natuurlijk, omdat ze verenigd is met de Heer Jezus, ook deelt in de heerlijkheid van Zijn koninkrijk. Kom, U heldere morgenster, talm niet langer, o, wij zien Uw komst met vreugde tegemoet, hier zijn wij dikwijls bevreesd.
© Der Herr ist nahe
Geplaatst in: Christendom, Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW