2 Korinthe 6 vers 2

“Zie, nu is het [de] welaangename tijd, zie, nu is het [de] dag van [de] behoudenis”.

 

Veel mensen weten dat zij in hun huidige toestand niet voor God kunnen staan. Maar ze vinden het lastig voortdurend te worden herinnerd aan dit feit. Zij houden er niet van onder druk te staan en denken dat zij genoeg tijd hebben om deze zaak op te lossen.

Dit was ook de mening van een jonge boer die gewoon was om dingen te overdenken terwijl hij aan het ploegen was. Hij wist van de weg van de behoudenis (redding), en begreep dat een mens het probleem van het belijden van zijn zonden voor God en het stellen van het geloof in de Heer Jezus serieus moest nemen.

Hij was zich dus ervan bewust dat een nieuw leven dan begon, voor wie behoort tot de Heer en voor Hem leeft. Hij was nog niet bereid om dat te doen.

Op een dag voelde hij zich weer erg onrustig over zijn eeuwig behoud. Toen hij het niet langer verdragen kon, knielde hij neer achter een heg van het veld en bad: “Heer, ik wil behouden zijn maar nu nog niet”. Toen werd hij rustig en ging aan het werk. Zijn innerlijke strijd verdween.

Wilt u zijn laatste woorden horen? “Het is te laat nu. Dát gebed deed het! Ik zond God weg!”

Deze man was bang voor de consequenties in dit leven, maar ging voorbij aan het risico voor de eeuwigheid. De welaangename tijd om zich tot God om te keren is vandaag, niet morgen.

“Beroem u niet op de dag van morgen, want u weet niet wat een dag kan baren” (Spr. 27:1).

 

© The Good Seed

Geplaatst in: Geloof, Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW