2 Korinthe 4 vers 16

Op leeftijd

De ouderdom brengt verschillende moeiten met zich mee en kan voor een christen even gevaarlijk zijn als zijn jeugd. Hoevelen gaan er niet mopperen, als ze merken dat hun krachten minder worden! Daaronder lijdt dan ook het geestelijke leven. Men zoekt niet meer ernstig het aangezicht van de Heer. Men laat het persoonlijke onderzoek van Gods Woord na, omdat men moe is, en denkt het niet meer nodig te hebben, want het is immers alles zo bekend. Zo wordt men in geestelijk opzicht een ruïne in plaats van een vruchtdragende boom.

Toen Paulus de bovenstaande tekst schreef, was ook hij al over het hoogtepunt van zijn leven. Het ononderbroken werken, het vele lijden, de ontberingen, de strijd en smarten waren aan hem niet voorbijgegaan zonder hun sporen na te laten. Maar wat was zijn ziel nog vol kracht en vreugde! Zijn geloof was ongebroken, de vreugde in zijn Heer was zuiver en nam nog steeds toe! Hij ontvouwt ons het geheim van zijn kracht en frisheid; hij liet zich elke dag opnieuw van boven met het hemelse manna voeden. Dag aan dag putte hij nieuwe kracht uit de beek van verkwikking en de gemeenschap met zijn God. Daarom werd hij niet moedeloos, maar nam, tot aan het einde van zijn leven, toe aan innerlijke kracht en genade.

Laten wij dan daarom ook voortdurend plaats nemen aan de beek van God (zie Psalm 1:3; 65:10) om verkwikking, moed en kracht te ontvangen. Deze beek is vol met water. Bij God is er altijd voor elke omstandigheid, voor elke leeftijd meer dan genoeg te vinden voor de ziel. Dan gaan we ervaren dat we met kracht in de ziel worden bemoedigd (Psalm 138:3b).

Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW