“Maar Saul zei: Er zal op deze dag niemand gedood worden, want de HEERE heeft Israël vandaag verlossing geschonken.
Saul had een goed begin als koning – en een snel begin. Nauwelijks had het volk “Leve de koning” (1 Sam. 10:24) geroepen, of de wrede Ammonieten omsingelden Jabes in Gilead en eisten niet alleen de overgave, maar ook dat bij elke man het rechteroog uitgestoken zou worden. Symbolisch gezien zouden deze Ammonieten satan kunnen voorstellen als een sluwe tegenstander die met ons een overeenkomst wil sluiten als wij bereid zijn het “rechteroog” van geestelijke visie en onderscheidingsvermogen op te geven.
Wat een geweldig begin! Wij zouden wensen dat de geschiedenis van Saul daar zou eindigen. Misschien zouden we hetzelfde wensen van sommigen vandaag die de Heer belijden en alleen maar een goed begin maken. Zoals de hoorders op rotsachtige bodem van Mattheüs 13 vers 20-21, horen zij het Woord en ontvangen het onmiddellijk met vreugde, maar struikelen wanneer verdrukking of vervolging ontstaat vanwege het Woord.
Zoals een ander Schriftwoord zegt: “Wie zijn wapens aangordt, moet zich niet beroemen als iemand die ze aflegt” (1 Kon. 20:11). Een goed begin is allemaal goed en wel, maar het is volharding in het geloof, dat het bewijs is van een waar geloof. Ik houd van het einde van een andere Saulus (van Tarsus) die zijn leven beëindigde als een van Gods machtige mannen, zeggende: “Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb de loop geëindigd, ik heb het geloof behouden” (2 Tim. 4:7).
Grant W Steidl
Geplaatst in: Christendom, Geloof, Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW