“Want ik heb u in de eerste plaats overgegeven wat ik ook ontvangen heb: dat Christus voor onze zonden gestorven is, naar de Schriften, en dat Hij is begraven, en dat Hij op de derde dag is opgewekt, naar de Schriften;”
De jongeman zat al enige jaren in verschillende christelijke groepen, in de hoop daar hulp te vinden voor de depressie waaraan hij leed. Maar hij was er niet beter op geworden; integendeel, hij had alle belangstelling voor het lezen van de Bijbel verloren en hield vol dat hij daarin geen antwoord op zijn problemen had gevonden. Er was niets dat de Bijbel hem kon geven.
Toen een christelijke vriend hem vroeg wat de fundamentele boodschap van de Bijbel was, aarzelde hij lang voor hij antwoordde. Maar toen antwoordde hij krachtig: “Jezus Christus stierf aan het kruis voor zondaars!”
Dat is inderdaad het heerlijke nieuws voor allen die weten hoe zij gefaald hebben en welke schuld zij voor God hebben. Maar het is een grote stap tussen het toegeven van je schuld aan jezelf en het onvoorwaardelijk belijden ervan voor God, wat de enige weg is om vrij te komen van je problemen. De beklagenswaardige jongeman wist al zes jaar van de mogelijkheid van verlossing en had die niet aangegrepen. Hij wilde aer niet over spreken. De stilte duurde pijnlijk lang.
Waarom kon hij niet openlijk voor God uitkomen over zijn leven, zoals zovelen voor hem hadden gedaan? Was er een bepaalde zonde die hij niet wilde opgeven? Zijn christelijke vriend bad dringend tot God, smekend om hulp. Toen begon de jongeman eindelijk te belijden en te bidden. De zonde die hem had geteisterd,a was onverzoenlijkheid.
The Good Seed – 27 september 2014
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW